vrijdag 26 december 2008

Dierenliefde met muziek van Tony Overwater — vrijdag 26 december op de NPS via Nederland 2

Dierenkliniek
Op vrijdag 26 december, tijdens de avond van tweede kerstdag — als het gros van de mensen in onze overvoerde westerse maatschappij (een) de(e)l(en) van (een) dier(en) eet — zendt de NPS via Nederland 2 — tussen 19:25 uur en 20:30 uur een documentaire uit onder de titel Dierenliefde. Je zou het — zeker als je vegetariër bent — beslist als een anticlimax kunnen ervaren bij de talrijke versierde en van al te veel vleesproducten voorziene kersttafels in miljoenen huishoudens binnen Europa en in het verre Yankenland.
De documentaire — met speciaal daarvoor door Tony Overwater gecomponeerde muziek — heeft als thema het fenomeen dierenliefde, toegespitst op de grootste dierenkliniek van Europa, de zogeheten vermenselijking van diverse diersoorten die als huisdier worden gehouden, en de behoefte aan warmte, die tal van mensen als een gemis in het contact met soortgenoten voelen, maar deze veelal wel bij dieren kunnen vinden.
Veel geleerden en andere deskundigen wijzen zulke innige contacten tussen mens en dier strikt af en zij willen u en ons in de richting van betere contacten tussen mensen onderling duwen, en dat is — in het kader van de wijze waarop ons gehele maatschappelijke gebeuren nu eenmaal is gestructureerd — weliswaar, althans ten dele, begrijpelijk, maar zegt u nu zelf: hoeveel honden, katten, hamsters, kanaries — en voor mijn part ook: terrarium-ingezetenen — kent u, die het ene moment wel tegen u willen oprijden met ges(t)imuleerde sympathie om vervolgens, zodra u buiten gehoorsafstand bent, u te 'promoveren' tot het thema van leugens, laster, lagen en listen? Waarachtig, zulks doet alleen maar het tot diep in het merg verdorven zoogdier op twee benen dat oorlogsmisdadigers als G.W. Bush en V. Poetin, alsmede verdoolde zielenpootjes als G. Wilders, voortbrengt.


Kortom, breekt u mij de bek op de feestdagen van derden maar niet open, zeker niet als het over naastenliefde van zich als christenen beschouwende plaatsbekleders en aanverwant gespuis gaat. Kijkt u dus vooral naar de documentaire over dieren, waarin u wellicht ook nog enkele vertegenwoordigers van het mensengeslacht zult kunnen tegenkomen die zich willen inzetten voor dieren, in tegenstelling tot de eigentijdse Mengeles die, onder het mom van de vooruitgang, de meest abjecte beestachtigheden uitspoken met dieren. Dat wilde dat andere Beest uit de Afgrond, die Mofse Mengele, naar eigen inzicht, ook al met de veelvoorkomende zoogdiersoort, die wel de naam mens draagt maar die de meeste aspecten van menselijkheid in de loop der tijden voor een groot deel is kwijtgeraakt.
____________
Afbeeldingen
1. Musicus Tony Overwater.
2. Kater Pluim (1978-2003), centurio van huis, tuin en keuken. Na de inspectie bij avond van zijn grootgrondbezit; hij was toen al 23 jaar.

woensdag 24 december 2008

De champagne gaat niet gebukt onder de crisis

Wereldwijde afzetgebieden
Zoals te verwachten viel, hebben tal van mensen met een uitstekend inkomen geen of minder direct last van de financieel-economische crisis en die heeft dan ook geen of weinig invloed op hun koopgedrag. Aan het eind van ieder jaar, als er een explosie in de aankopen plaats heeft, kunnen de statistieken aantonen hoe goed of hoe slecht het op dat moment gaat. De verwachting dat de kerstinkopen flink wat lager zouden uitvallen dan voorafgaande jaren is niet uitgekomen, en in verband met oudejaarsavond kijken veel geïnteresseerden naar het product bij uitstek dat men op en om de jaarwisseling heel wat meer kan aantreffen dan tijdens de rest van het jaar: champagne.
De kurk in een champagnefles is nog altijd de klassieke: van hout (eikenschors). Hoewel er steeds meer wordt gekozen voor kunststof kurken, valt het bij een dergelijk traditioneel product niet te verwachten dat de wijnboeren daartoe eveneens zullen overgaan.

Laatste informatie
Het NOS-Journaal van hedenochtend had een bericht gewijd aan deze bijzondere wijnsoort. Daarin werd gemeld dat er in het jaar 2007 driehonderd achtendertig miljoen flessen champagne zijn verkocht. De omzet daarvan bedroeg vierenhalf miljard euro. Weliswaar is de omzet in dezelfde streken iets gedaald, maar daar staat tegenover dat de wijnboeren nieuwe afzetgebieden hebben weten te ontsluiten: onder meer Rusland en China, Brazilië en Mexico.
Een van de klassieke champagne-wijnboeren wiens voorouders reeds vanaf 1687 deze wijn heben geproduceerd, toonde zich optimistisch met betrekking tot de toekomstige afzet. Hij is van mening dat mensen bij een geboorte of huwelijk altijd champagne zullen blijven drinken.
Dat lange-termijn-denken hoort immers van oudsher bij specifiek deze wijboeren: de oogst die tijdens dit jaar is binnengehaald, zal pas over tien jaar in flessen terug te vinden zijn. Bovendien is deze tak van de Franse culturele industrie relatief stressbestendig: enkele procenten teruggang in de omzet zal men zonder al te grote problemen kunnen opvangen. Bovendien zijn er altijd mensen die, zelfs met teruglopende inkomsten, hun gevoel voor luxe en stijl niet al te veel geweld willen aandoen en derhalve gericht champagne zullen blijven kopen.
____________
Afbeeldingen
1. De klassieke houten champagnekurk.
2. Champagne in flessen ligt hier te rijpen in een speciale grot.

donderdag 18 december 2008

Slachtoffer voor de rechter — dader blijft vrij

Platgetreden paden
De ergste oorlogsmisdadiger van de eenentwintigste eeuw — een man zonder enig niveau en zonder enige beschaving — die een officieel 'afscheidsbezoek' bracht aan het land dat hij — flagrant in strijd met het Volkerenrecht — heeft bezet, kreeg tijdens een persconferentie twee schoenen toegeworpen door één van zijn talrijke slachtoffers: de Iraakse televisiejournalist Montazer al-Zaidi, die daarmee heeft getoond welke diepe verachting hij terecht koestert voor dat abjecte on-wezen uit Yankenland — de grootst denkbare vijand van een vrije samenleving.


Zoals dat gaat in een wereld waar het Recht steeds meer met voeten wordt getreden en — het moet hier nog maar eens herhaald — waar Iraakse slachtoffers van extremistische agressie — onder de directe verantwoordelijkheid van de Irak bezoekende topcrimineel en zijn administratie — op de vreselijkst denkbare manier zijn mishandeld, gefolterd en gedood tijdens een gedeeltelijke herhaling van de mofse beestachtigheden uit de Tweede Wereldoorlog, blijft de meest weerzinwekkende agressor op vrije voeten en wordt het slachtoffer onder de voet gelopen, gearresteerd en gevankelijk afgevoerd.
Inmiddels is Montazer al-Zaidi, woensdag 17 december, voor een rechter verschenen. Een vonnis is daarbij niet geveld. Wel heeft de journalist laten weten dat hij onder uiterst grote druk staat. Voor de bevolking buiten is hij echter een Held en scanderen massa's zijn naam. Het valt te hopen dat er er in Irak thans een rechter te vinden is die passende woorden kan vinden om de feiten in de juiste context te benoemen en zo tot een niet mis te verstaan vonnis zal komen: Vrijspraak. En ook: ten minste een dozijn paar spiksplinternieuwe kwaliteitsschoenen.

maandag 15 december 2008

De actualiteit op de hak in Neues aus der Anstalt

Open deuren
Wie van ulieden zonder enige kennis van de actualiteit in de naburige Bondsrepubliek Duitsland is en daarbij absoluut niet houdt van satire, — hoeft niet de moeite te nemen om op dinsdag 16 december weer een kijkje te nemen in de Inrichting, waarvan de deuren één keer per maand, behalve in de komkommertijd, opengaan direct na het Heute Journal van het tweede Duitse publieke televisienet ZDF; zelfs niet als dergelijke satire in Neues aus der Anstalt opnieuw het allerhoogst denkbare gehalte bereikt, qua intelligent en onmiskenbaar afrekenen met uitzinnige minkukeligheid op het niveau van regering en oppositie, in handel en bij de industrie en, zeker niet te vergeten, jegens de nimmer aflatende pogingen van een al vele jaren volkomen dolgedraaide minister van Binnenlandse Zaken, die de satansganse dag, onder de dekmantel van het willen bestrijden van terrorisme, zelf steeds maar weer nieuwe terreurplannen jegens het eigen volk bedenkt — en daarom in zo'n Anstalt zou moeten worden opgesloten alwaar hij in strenge isolatie dient te worden gehouden opdat hij zijn onbedaarlijk-gevaarlijke gekte niet op anderen kan overbrengen, want geïnstitutionaliseerde zenuwpatiënten zouden er maar nerveus en verward door raken. Immers, de man is tegelijkertijd volkomen blind voor de feiten en de extreme, zeder directe bedreigingen van de zijde van het mofse neonazisme.

Volbloed satire
Doch dinsdagavond is het weer zover dat u de soli van de individuele patiënten en van de geneesheer-directeur van deze Anstalt, alsmede de interactie tussen leiding en 'geïnterneerden' en van leden der laatstgenoemde categorie onderling. En dat bij die gelegenheid de Duitse Bondskanselier en diverse minsters, vooraanstaande lieden uit de politieke oppositie, lieden uit grote concerns, zoals de baas van de Bundesbahn en/of de vandaag veroordeelde Siemens-kopstukken een gevoelige lik uit de pan zullen krijgen, mag als zeker gelden. Die dikwijls toch nog weer onverwachte pointes — waar de heren zo voortreffelijk gedoseerd naar weten toe te werken — zijn van onschatbare waarde voor het in beweging brengen van de lachspieren, zonder dat daarbij door de mensen binnen de Anstalt wordt voorbijgegaan aan de ernst van al die toestanden, gebeurtenissen en situaties in al hun absurditeit en burgervijandigheid.

Flink uitdelen
Dat uitdelen geschiedt in eerste instantie bij elke 'open dag' door de psychiater die als baas van 't spul geldt, maar zelf — zoals dat een psychiater in die omstandigheden betaamt — eveneens met anale en andere fixaties is behept. Urban Priol en Georg Schramm geven daarbij de toon aan, maar worden bij de doorgaans maandelijkse open dag ondersteund door gasten; deze keer zijn dat Monika Grube, Rainald Grebe Jochen Malmsheimer en . . . de grand old man van alle Duitse (televisie)satire Dieter Hildebrandt, die in 2007 tachtig jaar is geworden en dat met een nieuw boek vol herinneringen zelf heeft herdacht, maar daarbij heel direct aangeeft: niet nog eens!
Of ook hij over zo'n acht decennia nog steeds een begrip zal zijn als heden, zoals dat wel het geval is met de recentelijk herdachte Karl Valentin — die met Liesl Karlstadt in de eerste decennia van de vorige eeuw zeer actief en zeer populair was —, bekijken we aan het eind van deze eeuw dan wel weer, als het even kan in deze kolommen.

zondag 14 december 2008

Documentaire: Poker om de macht op de Kaukasus

Complexe situatie
Het tweede Duitse publieke televisienet ZDF zendt laat op de avond van zondag 14 december — tussen 23:30 uur en 00:15 uur in de nacht op maandag 15 december — een documentaire uit over het conflict op de Kaukasus dat, vanaf 8 augustus dit jaar, enige tijd wereldnieuws was, mede en vooral doordat er grootmachten bij waren betrokken.


Machtpoker in Kaukasus luidt de titel van de Duitse documentaire dit jaar gereedgekomen is, drie kwartier duurt en op het formaat 16:9 zal worden uitgezonden.
Op genoemde datum heeft het Georgische leger de Tsjinvali beschoten, hetgeen door de geïrriteerde grote beer Rusland werd beantwoord met het zenden van een legermacht met onder meer honderden tanks. Zowel in ons werelddeel alsook in de VS werd geschokt gereageerd.
— Wonderbaarlijk dat de grootste en meest lafhartige agressor van deze aardkloot altijd weer zo goed verontwaardiging kan simuleren, en meestal ook nog bij monde van de meest abjecte oorlogsmisdadiger van de jongste tijd. —
In de documentaire worden tal van vragen gesteld, zoals wie de ware agressor in het conflict was en wie het slachtoffer, en tevens komt de overweging aan de orde wie er baat bij die oorlog heeft, welke rol de bodemschat olie speelt en wat het strategische belang van dat alles was, en eventueel is.

donderdag 11 december 2008

Europese steden met extra aandacht

Reportage
Als u onze bijdrage van woensdag 10 december heeft gelezen op onze moedersite Cultuurtempel, zou u geneigd kunnen zijn te denken dat tal van het aspecten van het veelzijdige fenomeen Stad via diverse televisiezenders in West-Europa voor donderdag 11 december waren voorbehouden. Alsof hetom 'afgesproken werk' gaat, blijkt dat het in ons artikel behandelde nog niet eens de helft van het aanta steden te zijn dat deze bewuste dag op de beeldbuis zal verschijnen in enigerlei context.
Naast de genoemde reportages over verhuizen naar een stad, een bij de wederopbouw van een land vergeten stad, en tenslotte twee door zware misdaad geteisterde steden, willen we u ook nog wijzen op twee achter elkaar uit te zenden programma's over andere, in totaal drie steden.


De eerste van de beide programma's wordt uitgezonden tussen 22:35 uur en 23:35 uur en behandelt, onder de titel Liverpool — Beat city, die Engelse stad, waar de Beatles-rage bijna een halve eeuw geleden is begonnen. Liverpool is dit jaar bestempeld tot culturele hoofdstad van Europa, samen met het Noorse Stavanger.

Discussieprogramma
In aansluiting daarop, om 23:35 uur, volgt het ruim een uur durende discussieprogramma Paris-Berlin, die Debatte. Het thema van de discussieavond die met de beide bevriende hoofdsteden te maken heeft, is Brauchen wir das Christentum?

Aangezien het ook en vooral, zo niet uitsluitend, Frankrijk en Duitsland zijn, die bepalen wat in Europa belangrijk is en wat er zoal moet gebeuren, is het niet oninteressant om te weten wat de diverse discutaerenden daarover te melden hebben. Lange gold Europa als het christelijke wereddeel bij uitstek; niet alleen in religieus opzicht, maar tevens qua culturele achtergronden, waarden en ontwikkelingen.
Nu ons werelddeel in niet onbelangrijke mate voorzichtig wordt geïslamiseerd — een feit dat sommige mensen wat zorgen baart, anderen volkomen hysterisch maakt en naar alle kanten in onbedaarlijke gekte doet doorslaan — is het de vraag in hoeverre de christelijke normen en waarden — die niet per definitie van kerkbezoek of godsgeloof afhankelijk hoeven te zijn, maar zich als zelfstandig cultuur- en gedachtengoed die allengs zijn ontstaan uit die ooit, tot en met de Renaissance, brede basis — voldoende tegenwicht zullen kunnen bieden tegen de nieuwe invloeden — die mede hun kansen hebben gekregen door de open grenzen en allerlei andere opvattingen en daaruit voortvloeiende maatregelen — om een hecht fundament te kunnen blijven voor al diegenen, die niet tegen integratie zijn, maar wel vóór het behoud vanhet bestaande dat zijn sociaal-culturele invloed in ruime mate heeft bewezen.
____________
Afbeeldingen
1. Liverpool. Havengebied — werelderfgoed.
2. Voorplat van de Nederlandse vertaling van Novalis' verhandeling Die Christenheit oder Europa, verschenen Bij Wereldbibliotheek, 1949.

woensdag 10 december 2008

"Wilders en zijn partij zijn rechts-extreeem" luidt heden de uitkomst van een diepgaand onderzoek

Racismemonitor bijgesteld
Op de dag waarop het precies zestig jaar is geleden dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in 30 artikelen heeft vastgelegd, komen enkele onderzoekers tot de conclusie dat de Nederlandse politieke beweging van Geert Wilders, die als Partij Voor de Vrijheid inmiddels bekend staat, rechts-extremistisch is. De onderzoekers in kwestie — van de Anne Frank Stichting en de Universiteit van Leiden — hebben dit vastgelegd in de Racismemonitor op woensdag 10 december.
Nu lijkt ons die conclusie geenszins verrassend. Men heeft toch alleen maar kennis hoeven nemen van de inhoud van Wilders uitzinnig slechte film Fitna [1] die uitblinkt in onnozelheid en manipulatie — om maar te zwijgen over de talloze andere gebreken die aan dit wanproduct kleven, om vast te stellen dat de maker niet alleen de kwaliteiten mist om een sociaal aanvaardbare rolprent over een eventueel dreigende islamisering te maken, maar dat hij tevens bewust allerhande feitelijkheden heeft weggelaten om alleen de grote lijn binnen zijn dodelijk vermoeiende, tot in den treure herhaalde, totaal ongenuanceerde en uit elk maatschappelijk verband gerukte, beweringen als waarheid te doen overkomen. Dan weet men uit welke stal, uit welk kamp, dat opruiende product afkomstig is.

Verkwiste energie
In plaats van de strijd aan te binden tegen antidemocratische, de vrijheid van de westerse samenleving bedreigende elementen in alle stromingen op deze aardbol, richt Wilders zich op grote groeperingen vredelievende mensen, de moslim zijn. Daar zitten zijn oogkleppen en zijn onwil om de maatschappij te zien zoals deze is: gekleurder en genuanceerder dan hij die wenst.
Onder meer dat is één van de rechts-extreme elementen binnen zijn stroming, waar hij als Hoofdman fungeert over een groepering die alleen op radikalinski-instincten wenst te drijven en weigert een minimaal gedeelte van de weke massa in de schedelpan te gebruiken.
Dat de man en zijn aanhang woedend zijn over de terechte indeling van zijn stroming mag niemand deren; hij en de zijnen zijn altijd woedend als anderen anders denken dan wat hij aanvaardbaar vindt. Een doorwrochte cursus democratiebeginselen zou geen kwaad kunnen.
__________
[1]
Zie daartoe het artikel van vrijdag 28 maart 2008 op onze moedersite Cultuurtempel.

Documentaire over het Proces Saddam Hoessein

Rechten
Op woensdag 10 december 2008 is het zestig jaar geleden dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd vastgelegd tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Toch bestaan er talloze schendingen van deze rechten, niet alleen binnen dictaturen of bananenrepublieken, maar ook in eigen land zijn er tal van dubieuze kwesties die snel dienen te worden verbeterd.
Hoe moeilijk het voor grote aantallen slachtoffers van monsterlijk handelende staatslieden zal zijn om te zien dat een proces tegen een eenmaal afgezette dictator — die onnoemelijk veel meer bloed te verantwoorden heeft dan zijn eigen lichaamsgewicht — steeds maar wordt vertraagd, uitgesteld en via advocarentrucs jaren kan slepen, is het geen goede zaak dat het recht daar niet zijn loop heeft. Over het tegen de Iraakse dictator Saddam Hoessein eind december 2006 uitgesproken doodvonnis en de daaraan gekoppelde onsmakelijkheden bestaan tal van bezwaren. Er is meer dan eens de directe vraag gesteld of dat Beest uit de Afgrond wel een eerlijk proces heeft gehad.
Die vraag komt eveneens aan de orde in de documentaire van de Catalaanse filmer Esteban Uyarra die — in de nacht van woensdag 10 op donderdag 11 december — door het tweede publieke Duitse televisienet (ZDF) zal worden uitgezonden tussen 00:35 en 01:25 uur.
Al eerder, eind oktober dit jaar, heeft de Duits-Franse cultuurzender ARTE aan dit proces aandacht besteed met de uitzending van onder meer deze documentaire. Op de site Tempel der Politiek kunt u daarover in een korte bijdrage meer lezen.
___________
Afbeelding: De Nederlandse editie van het boekje met de dertig Artikelen, is hierboven net iets groter afgebeeld dan het werkelijke formaat van 8,9 cm breed en 6,5 cm hoog (uitgave A.W. Bruna, Utrecht).

woensdag 3 december 2008

Oplichting met verborgen camera geregistreerd

Klanten gedupeerd
Op woensdag 3 december presenteert de Britse televisiezender BBC One een nieuwe aflevering van het programma Rogue traders, waarin met een verborgen camera praktijken worden vastgelegd waardoor mensen het slachtoffer (dreigen te) worden van onbehoorlijk tot en met crimineel zakendoen. Onder de titel Emergency call out laat presentator Matt Allwright zien dat, en op welke manier, bedrijven proberen hun klanten te flessen. De uitzending is tussen 22:00 uur en 23:00 uur onze tijd. Rogue traders is één van de meest recente BBC Watchdog-programma's, waarin producenten en handelaren in alle categorieën kritisch worden gevolgd.
In de aflevering van 3 december laat Matt Allwright samen met zijn rechterhand Dan Penteado welke trucs gasfitters, elektriciëns en slotenmakers uit hun mouw toveren om klanten af te zetten.
Fraudeurs, die met een aangenomen indentiteit hun werk aan boilers verrichten, worden door de makers van het programma geconfronteerd met het gevaar dat ze niet alleen voor anderen maar tevens voor zichzelf vormen. Voorts wordt getoond hoe de vonken er van afspatten als een 'foute elektriciën' maar wat aanrommelt. In een transatlantisch uitstapje onderzoekt Matt Allwright een slotenmakersfirma, die echter heel wat meer te verantwoorden heeft.
Het fenomeen (poging tot) oplichting van klanten is een heel lang bestaand fenomeen, maar pas gedurende de laatste decennia proberen allerlei instellingen, vooral de beeldmedia in tal van landen, de euveldaders in de wielen te rijden door met een verborgen camera diverse pogingen tot oplichting vast te leggen en in veel gevallen de verantwoordelijken later met de beelden te confronteren.
Sociaal-economische televisieprogramma's, consumentenrubrieken, redacties van actualiteitsprgramma's en nog andere onderafdelingen van het 'beeldbuis-gebeuren' doen dit al jaren en laten de resultaten ervan zien in hun uitzendingen. Daarbij is het een verplichting om de daders 'buiten beeld' te houden. Meestal wordt er voor gekozen met technische middelen het gezicht van zo iemand onherkenbaar te maken. Dan blijft er in ieder geval een redelijk totaalbeeld over en dat wordt bij de kijkers — die vrijwel allen in tal van situaties toch ook weer consumenten zijn — beter opgeslagen dan een simpelweg opsommen van feiten, zoals dat op de radio gebeurt.
Een Duits commercieel televisiestation laat zeer regelmatig in het middagprogramma tussen twaalf en twee uur diverse voorbeelden zien van gerichte onderzoeken: garages, cafetaria's, loodgieters en nog veel meer branches.
__________
Foto: De beide presentatoren van het BBC One programma Rogue traders, Matt Allwright en Dan Penteado.

dinsdag 25 november 2008

Extra miljarden tegen recessie

Werkzame ingreep of lapmiddel
Diverse regeringsleiders hebben thans het besluit genomen om extra miljarden in te zetten, in de hoop op die manier de recessie enigszins het hoofd te bieden. Tegengaan zal wel niet meer lukken, daarvoor is een en ander al te veel voortgeschreden. Op basis van de ervaringen die de Amerikaanse president Roosevelt heeft genomen toen het er evenmin al te best uitzag, en hij besloot The New Deal op zijn volk los te laten, heeft dat uitstekend gewerkt, en het ziet ernaar uit dat de nieuwe president van de VS hetzelfde zal doen. Inmiddels heeft de Britse premier Gordon Brown de meest ingrijpende maatregelen aangekondigd: verlaging van de BTW en hogere belastingen voor de best verdienenden. Die BTW-verlaging zal niet veel invloed hebben op het koopgedrag van de mensen: voor de kilo rijst die nu 1,99 kost, zal dan 1,95 neergeteld moeten worden. Zoiets is niet echt merkbaar, behalve als het om duurzame goederen van enige omvang gaat: koelasten, wasmachines etc., maar ook dan blijft het tot hooguit beperkt een paar tientjes, en dat niet per maand maar om de zoveel jaar.
En dat die hoogste inkomens nu eindelijk meer belasting moeten betalen, is iets dat onder normale omstandigheden ook al had moeten gebeuren om de sociale tegenstellingen tussen rijk en arm iets meer te nivelleren. Want ook nu zullen de armsten onder de armen, zoals altijd, het procentueel hoogste gelag moeten betalen, en ingrepen die werkelijk tot iets merkbaars ten faveure van de groepen zal leiden, hoeft niemand te verwachten. Helaas ook niet van diegenen die menen dat ze sociaaldemocraat zijn.

maandag 17 november 2008

De gevaren van een financieel-economische crisis

De schok der herkenning
Nu onze wereld sedert oktober van dit jaar in een zeer omvangrijke, financieel-economische crisis verkeert en de invloeden daarvan op tal van punten ernstige gevolgen hebben op het mondiale geldsysteem, is een associatie met de beurskrach van 1929 op Wall Street in principe geen absurde gedachte.


Niemand in Europa hoeft te denken dat de meeste burgers van ons eigen continent er wel zonder al te ernstige kleerscheuren van af zullen komen, want dat zal zeker niet het geval zijn, en al helemaal niet waar dat de smalle huishoudbeurs betreft — en dat is geheel in overeenstemming met de manier waarop alle financiële problemen altijd zoveel mogelijk worden afgewenteld. Helaas zal niet één regering beslissen wat minder onzinnig wapentuig te bestellen of zodanige maatregelen te treffen dat geldvampieren hun slag(en) niet meer onophoudelijk kunnen slaan. En of dat nu bankmanagers dan wel dubieuze industriëlen zijn, is daarbij niet van primair belang; het feit dat dergelijke kansen voor bepaalde roofdieren van het menselijk ras zo wijd verbreid zijn geweest, wijst al naar de onverbiddelijke noodzaak van een gezamenlijk optrekken van zoveel mogelijk regeringen — op ons continent èn wereldwijd — eveneens met medewerking van alle daarbij betrokken instituten op de diverse nationale niveaus, in ons werelddeel en tevens mondiaal. Dat zou dan eindelijk een positief resultaat van de zo dikwijls terecht gesmade globalisering zijn.
Daar ligt dan ook meteen het — in ieder geval basaal hoopgevende — verschil met de krach van acht decennia geleden. Toen was er niet de geringste sprake van een mondiaal optreden tegen uitwassen en bleek dat ieder zoveel mogelijk voor zich wilde binnenhalen, daarbij niet beseffend dat een gereglementeerde, gezamenlijke aanpak voor alle betrokkenen veel betere resultaten zou opleveren. Zolang de huidige protagonisten — in hun gezamenlijke strijd tegen verdere afkalving en nog meer duistere scenario's — dat als één instituut doen, is de kans op succes verreweg het grootst.

Beginstadia
In het boek Barbarij en beschaving — Een geschiedenis van Europa in onze tijd schrijft historicus Bernard Wasserstein in het Hoofdstuk Crisis en terreur 1929-1936 onder meer het volgende: "De beginstadia van de recessie zouden tot op zekere hoogte kunnen worden verklaard als een correctie op een speculatiehausse: de afname van de bedrijvigheid als een natuurlijke daling in de economische cyclus." Het lijkt, althans op het eerste gezicht, nogal op de situatie van nu, al is de speculatiehausse thans een andere dan toen. Nu hebben tal van kredietverstrekkers hun grenzen zodanig ver overschreden dat het wankele kaartenhuis wel moest instorten. Dat dit ook nu weer in de VS is begonnen, komt doordat daar de meeste van die instituten zijn gevestigd, welke overigens ook op tal van cruciale plekken in Europa hun graaigrage vingers in het spel hadden en deels nu nog hebben. Daartegen dienen stringente wetten nu heel snel te worden gerealiseerd om op die manier in ieder geval alles te proberen een herhaling te voorkomen.
Gelukkig zijn er ook markante verschillen met de gevolgen van de krach van 1929 voor Europa, en met name de huidige Duitse Bondsrepubliek. Nu zit dat land weliswaar met een staatsschuld, maar daarnevens niet met een torenhoge Herstelbetalingen als gevolg van de bij het Verdrag van Verdun overeengekomen verplichtingen. Want juist die betalingen konden door het uitblijven van Amerikaans geld voor Duitsland na de beurskrach niet meer worden gerealiseerd en dat heeft, in uiterste consequentie, Hitler (mede) mogelijk gemaakt. Dat aspect van financiële kwetsbaarheid bestaat nu weliswaar niet, en dat geeft weliswaar enige ruimte om te kunnen blijven ademen, maar voor het opgelucht diep doorademen is het nog te vroeg, aangezien alle tot nu toe verborgen gebleven, dan wel bewust zo lang mogelijk verborgen gehouden, problemen binnen handel en industrie zullen alle betrokkenen nog meer dan voldoende hoofdbrekens gaan kosten.

Hitler en Stalin
Dat een geïncarneerd geestelijk defect als Adolf Hiter zo nadrukkelijk de kans heeft gekregen
zich als sterke man op te werpen, had niet alleen maar te maken met de wereldwijde economische crisis, doch deze versterkte en versnelde het proces van overmatig groeiend nationalisme — de koorts die aan de zeer ernstige ziekte voorafgaat — dat aan de onderkant van de samenleving in Duitsland sedert 1918 reeds had gegist en precies in die stroomversnelling raakte welke een zogenoemde sterke man met voor menigeen een messiaans charisma buitengemeen in de kaart zou spelen.
Weliswaar bevindt zich in de huidige Bondsrepubliek Duitsland nog steeds geen wezen, dat — ondanks zijn of haar buitenissige conglomeraat van psychotische stoornissen — over voldoende redenaarstalent en tevens een reserve aan manipulatief populisme beschikt om in de voetsporen van de demonische dictator van anno dazumal te kunnen treden, maar een woekerend neo-nationaal-socialisme kan regelrecht op het voor democratische processen verkeerde moment huiveringwekkende gevolgen hebben. Mede daarom zal elke regering in Europa ervoor moeten zorgen dat niet alleen banken en multinationals worden ondersteund, maar dat vooral de Ärmsten der Armen op de juiste steun kunnen rekenen.

Wasserstein betrekt de figuur Hitler in zijn overwegingen met betrekking tot de in het bewuste hoofdstuk in grote lijnen behandelde economische crisis van de jaren dertig. De Georgiër Stalin, die dezelfde functie vervulde en dezelfde, zo niet nog heel wat ergere, krankzinnigheid aan de dag legde — en daarmee heel direct het grootst denkbare gevaar voor een min of meer vrije samenleving vormde , leidde zijn staat onder weliswaar anders lijkende omstandigheden, maar die waren in wezen dezelfde en alleen in het kader van de sovjet-propaganda — niet in de laatste plaats naar het westen toe — zodanig geformuleerd dat men zou kunnen menen dat het in dat grote land van de grens met het westen tot in Vladivostok er anders — lees: positiever — uitzag.

Twintigste eeuw
Het hierboven aangehaalde hoofdstuk in het boek van Wasserstein beslaat zo'n veertig pagina's
van de in totaal 976 die het rijk is. Het hele boek behandelt een geschiedenis van Europa in onze tijd, dus het gedeelte dat als Nieuwe en Nieuwste geschiedenis kan worden aangemerkt: de twintigste eeuw en de eerste jaren van het eerste decennium van onze huidige eeuw.
Diegenen, die de moed kunnen opbrengen m de confrontatie met zo'n voortreffelijk geschreven, veelzijdig, leerzaam èn onderhoudend boek aan te gaan, zij er nog op gewezen dat bij dezelfde
uitgever eerder een andere, kortere geschiedenis van de twintigste eeuw — geschreven door onze landgenoot, de historicus Maarten van Rossem — is uitgekomen, en die twee boeken samen verschaffen een vrijwel lacuneloos overzicht van alle toestanden en gebeurtenissen die van onvervreemdbare importantie zijn geweest voor de ontwikkeling van ons continent.
Een uitgebreide bespreking van de andere elementen van Wassersteins boek zult u binnenkort op onze zustersite Tempel der Historie kunnen aantreffen.
__________
Bernard Wasserstein:
Barbarij en beschaving
Een geschiedenis van Europa in onze tijd

Vertaald uit het Engels door
Pieter van der Veen, Chiel van Soelen
en Toon Dohmen
976 pag., gebonden, met stofomslag
Nieuw Amsterdam Uitgevers
Amsterdam, 2008
ISBN 978 90 468 0406 3
____________
Afbeeldingen
1. Voorzijde van het stofomslag van Barbarij en beschaving.
2. Dolgedraaide dictator in de dop: de jonge, doch reeds flink verknipte Dwaze Dolfje.
3. J. Dzoegasjvili, alias Stalin.
4. Bernard Wasserstein, auteur van Barbarij en beschaving.
5. Rugzijde van het stofomslag van dat boek.

dinsdag 11 november 2008

Dossier Johnny B. en de branden in 't Zandt, 2007 — Special van TV Noord op zaterdag 15 november

Het proces begint
Twee jaar geleden nog was het Groningse dorp 't Zandt bij meer dan negenennegentig procent van de bevolking van ons land geen begrip, maar toen de pyromaan daar enkele keren fors had toegeslagen en de bevoegde instanties op geen enkele manier achter de indentiteit van de dader konden komen en er daarom grover geschut, waaronder het leger met nachtkijkers en enkele geheim gehouden methoden is ingezet, meent de politie de dader te hebben gevangen in de persoon van een bewoner van de plaats waar het allemaal is gebeurd.


Enige tijd stond het dorp in hjet middelpunt van, zeg maar gerust, wereldwijde belangstelling, een drukte waar men in een gemeenschap die wed gekenmerkt door serene rust, bepaald niet gelukkig mee was.
Aanstaande zaterdag, direct na het Journaal in Groningen Vandaag, zal door TV Noord een special worden uitgezonden, waarin opening van zaken zal worden gegeven over het dossier Johnny B. Het betreft een politiedossier waarop TV Noord de hand heeft weten te leggen. Presentator van de special is Peter Steinfort.
Dit is voornamelijk in verband met het proces dat op maandag 17 november zal beginnen tegen de — nog steeds vermeende — dader, die consequent elke vorm van betrokkenheid blijft ontkennen.

maandag 20 oktober 2008

Goudstof in plaats van geld in de gevarenzone

Nu de kredietcrisis een ware geldcrisis is geworden — die echter niets anders is dan één der symptomen van een sterk en diep ingrijpende maatschappelijke crisis is — hebben de afzenders van spam — die hopen dat de ontvanger zo dom is zijn telefoonnummer, banknummer en allerlei andere persoonlijke gegevens ter beschikking te stellen — de tekenen des tijds begrepen en zich snel aangepast.
Kreeg ik tot voor kort steeds de mededeling dat één of andere adellijke of anderszins hooggeplaatste weduwe of wees in een ver land zich in arren moede aan mij wendde om mij te vertellen dat ik vele honderdduizenden euro's of ponden dan wel dollars zou kunnen verdienen door als tussenpersoon op te treden, waarbij de bedragen allengs opliepen van enige tonnen tot zeer onlangs reeds enkele miljoenen Britse ponden, nu is het goudstof van 22 karaat dat naar een goudsmid moet, die ik even voor de afzender moet 'organiseren', waarna ik, bij een afgesloten overeenkomst 10% van de waarde als provisie zal ontvangen.
En altijd zijn er weer mensen, die geloven dat zulke loze en dubieuze beloften ook maar een schijn van werkelijkheid in zich zouden kunnen bergen. En precies daar zit de winst voor dergelijke economische criminelen, die inkomsten van dubieuze herkomst willen witwassen.

maandag 6 oktober 2008

Nieuwe dictatuur in de maak — bij de oosterburen

Het verraad aan een hele natie
Het nieuwe Mofrika, waar de minister van binnenlandse zaken al tijden probeert drieëntachtig miljoen mensen te laten bloeden voor een aanslag, die heel wat jaren geleden op hem is gepleegd, gaan de nieuwe maatregelen, die hij, Wolfgang Schäuble, in het kader van zijn dringende wensen om van de huidige Bondsrepubliek Duitsland een politiestaat te maken met een SuperGestapo — kortom, de stichting en daarna verdere uitbouw van het Vierde Rijk — komt steeds dichterbij.
De regering van die reeds lang zeer nadrukkelijk te wantrouwen staat verandert de grondwet zodanig dat het mogelijk wordt dat het leger nu ook in het binnenland kan worden ingezet. Verder zal er iets worden gedaan aan Schäuble's pathologische wil dat vliegtuigen mogen worden neergehaald, omdat hij is behept met een zwaar terrorisme-complex. Juist zo iemand vormt de grootst denkbare bedreiging voor vrede en veiligheid, en derhalve dient zo'n wezen, dat maar blijft ronddwalen met zijn onbehandelde trauma, te worden geïsoleerd en afgeschermd, opdat hij niet nog meer onheil kan aanrichten.
We hebben in de eerste helft van de vorige eeuw gezien waartoe één zwaar gestoorde kan aanzetten wanneer hij zijn hoogst persoonlijke problematiek projecteert op eerst een hele natie, vervolgens op het werelddeel waartoe die staat behoort, en uiteindelijk op het gehele ondermaanse.
Bestrijd(t) het Grote Leed dat Wolfgang Schäuble heet.
___________
Afbeelding
: Wofgang Schäuble, de huidige minister van buitenlandse zaken van de Duitse Bondsrepubliek, en Architect van het Vierde Rijk. Eén der ergst denkbare vijanden van een vrije samenleving.

donderdag 2 oktober 2008

Frits Spits nu ook in Vara-programma gekneveld

Nooit meer Matthijs van Nieuwkerk
Die Frits Spits is bepaald geen domme man— integendeel. En dus is het ook niet te begrijpen dat hij — na zoveel commotie die steeds maar weer is ontstaan als gevolg van het pijnlijke narcisme van Matthijs van Nieuwkerk — aan dat Vara-programma De Wereld Draait Door heeft willen deelnemen. Immers — éénmaal enkele minuten DWDD, en prompt hoef je in dit leven, en tevens gedurende de eerstvolgende zeventienhonderdnegenennegentig reïncarnaties, niet meer je tijd te verkwisten aan dat gezever, althans: zolang die presentator er een gezicht aangeeft. Laten we wel wezen: gasten heeft hij helemaal niet nodig, zo intens important is hij — althans meent hij. Kortom: DWDD is een totaal overbodige vorm van beeldschermvergiftiging.
Zie voor de gebeurtenissen rondom Frits Spits in verband met het bovengenoemde programma:
http://www.volkskrant.nl/multimedia/article
1072943.ece/Frits_Spits_woest_op_Van_Nieuwkerk
Daar krijgt u dan ook nog de gelegenheid de ergernis te beluisteren, die Frits Spits gisteren in het programma van Edwin Evers op Radio 538 heeft geventileerd. Dat hij nog over zijn toeren was van louter woede, viel te horen aan diverse herhalingen van hele zinsdelen.
____________
Afbeelding: Voorzijde van het maandag verschenen boek van Frits Spits, de steen des aanstoots in het conflict met DWDD-presentator Matthijs van Nieuwkerk.

dinsdag 16 september 2008

De memoires van een dolende zielepoot

Raaskaltante
Vandaag heeft ze haar Memoires voorgesteld in Berlijn: de inmiddels vierenzeventigjarige Hollywood-ster Shirley MacLaine, die al heel lang contact heeft met buitenaardse wezens, die haar hebben verteld dat de mensen op onze planeet de boel kapot maken en de natuur vernielen. Ach, als je nu ook al buitenaardse wezens nodig hebt om het dag in, dag uit pregnant zichtbare van die feitelijkheden onder de aandacht te brengen, dan schort er toch nog heel wat meer aan dan alleen een hele reeks niet compatibele onderdeeltjes in dat op zich reeds langdurig warrige bolletje van het zeer onbedaarlijk blatende gakkergeitje.
Jaren geleden zag ik een stukje van een interview dat door CNN werd uitgezonden: deze dolende domme etalagepop sprak met een andere sektariër, de Mormoon Larry King, ook al zo'n ongelooflijk snaterend stuk zelfoverschatting. En toch stelde hij — naar aanleiding van de bewering van de mejuffrouw — dat wij mensen altijd weer op aarde terugkomen — een redelijke vraag: hoe kon het toch dat er, bij die voortdurende reïncarnatie, nu zoveel mensen onze planeet bevolken?
Geïrriteerd antwoordde ze, dat van alle andere planeten de voormalige bewoners eveneens op onze aarde reïncarneren. Heeft u — en heeft het — veel zin om nog enige tijd te besteden aan zulk minderbegaafd gebazel?
Evenmin hebben de buitenaardse fluisteraars haar indertijd goed geïnformeerd over een eventuele kandidatuur van haar jongere broer, Warren Beaty, voor 2004. Hoewel die voor de Democratische Partij zou hebben gekandideerd, en daarmee wellicht enig soelaas zou hebben geboden na vier jaar beestachtigheden van een tot en met het merg verdorven, thans nog steeds zittende, president, is iets van zelfs maar een miniem randverschijnsel bij een eventuele kandidatuur mij volstrekt ontgaan.
Kortom, aan zo'n ziekelijk raaskallende, in voortdurende ijlkoortsen verkerende Shirley MacLaine is elke extra minuut, jawel, zelfs iedere seconde, die aan haar wordt besteed, gestolen en dus verloren tijd.
____________
Afbeeldingen
1. De van diep ingrijpende, geestelijke verwarring aan elkaar hangende Hollywood-juf Shirley MacLaine. Foto: Tony Shek, genomen tijdens een Filmfestival in 2005.
2. CNN-presentator en al bijna gereïncarneerde buitenaardse King Lawrence the Great. Foto uit 2006.

zaterdag 30 augustus 2008

Tros Radar heeft Astro-tv doorgelicht

Start nieuwe seizoen voor consumentenprogramma's
Aanstaande maandag start, na langdurige, uitzonderlijke slapte in het televisie-aanbod op de Nederlandse publieke zender — dit was echt geen komkommertijd meer, maar geslonken augurkentijd — het nieuwe seizoen en de consumentenrubrieken zullen daar weer druk van zich doen horen en zien. Tros Radar begint die dag direct met een bijdrage over het zeer terecht zo omstreden beeldbuisfenomeen Astro-tv, een commercieel programma dat pretendeert iets met paranormale verschijnselen te doen en wel ten faveure van diegenen, die graag een consult willen van één der talrijke mediums, helderzienden, paragnosten of engelenbewaarders, contactenleggers met de doden aan gene zijde, en nog meer van dat onbedaarlijke geraaskal, waarover we ons dezer dagen reeds in een bijdrage op onze zustersite Tempel der kritiek enigzins geïrriteerd hebben geuit.

Radar-tekst over Astro TV
"Werken er wel echte mediums bij Astro TV? In hoeverre worden de bellers naar astrolijnen misleid voor hun € 1,30 per gesprek? Maandag in Radar het complete verhaal over Astro TV."
Het programma, dat maandag om 20:30 uur begint, zal worden gepresenteerd door Antoinette Hertsenberg, die reeds sedert 1994 in die functie bij deze omroep werkzaam is.

donderdag 28 augustus 2008

Het imbeciele geneuzel over handen schudden

Wat een gebral!
Alsof er geen werkelijke problemen in dit land, en ook in de rest van Europa, bestaan, wordt er opeens van diverse kanten geneuzeld over het niet-verplichte ritueel van een hand geven, en wordt over zoiets zendtijd verknoeid. Het thema is echter pas aan de orde gekomen toen één of andere principiële imam weigerde om de toenmalige mini-ster Verdonk een hand te geven. Terecht natuurlijk: mensen met een aan jou bekende, kwalijke instelling geef je geen hand. Ik zou Wilders, Verdonk en overige destructieve politici en anderzins dubieuze lieden — welke zich eveneens profileren als vijanden van een vrije samenleving — ook geen hand geven. En als zulke heilloze figuren geloven dat ze daarmee worden beledigd, dan stappen ze maar fijn naar de rechter, die ze dan snel zal leren dat er geen wet in ons land bestaat, die gebiedt dat men iemand moet toestaan (jo)uw lichaam aan te raken, welk deel daarvan dan ook. De belediging jegens de gehele bevolking daarentegen bestaat uit de aanwezigheid van zulke onmogelijke dwazen in onze samenleving.

Klakkeloosheid
Immers, als ik een hand zou moeten geven omdat een ander dat wil, dien ik mijn fysieke integriteit op te geven, omdat die ander meent meer te zeggen te hebben, ook over mij. Dat geldt mutatis mutandis ook voor mensen die Proost tegen je zeggen omdat ze een slok nemen. Zolang ik niet begrijp waarom dat abjecte Teutoonse ritueel van anno toen klakkeloos zou moeten worden in stand gehouden, doe ik er niet aan mee. Bovendien is mijn wens om zulks te begrijpen toch al niet groot aangezien het me, vanwege al die automatismen, net iets te dicht in de buurt komt van deHitlergroet. Je moet omdat nazibonzen het willen. Mij niet gezien. Ik verafschuw klakkeloosheid. En als iemand zich daardoor beledigd voelt, dan heeft zo iemand dringend een goede psychiater nodig die probeert om de persoon in kwestie inzicht te verschaffen in de eigen kwalijke dwingelandij. Want iets anders is het niet.
De verrechtsing neemt per dag kwalijker vormen aan in Nederland en elders in Europa, en als niet alle constructieve mensen uit alle verschillende democratische politieke richtingen en tegelijkertijd van onderscheidene overtuigingen, gezamenlijk een creatieve oplossing bedenken, dan zal er binnen niet al te lange tijd opnieuw de sfeer van nazi-Duitsland van vóór de Tweede Wereldoorlog heersen, en juist dat dient te worden voorkomen, zelfs als dat herinvoering van het ostracisme [1] zou betekenen, opdat men tijdig en duidelijk diegenen kan uitwijzen, van wie in redelijkheid kan worden aangenomen dat zij zich als dictator willen opwerpen.
__________
[1] ostracisme: schervengericht.
Na de herinvoering hoeft zulks niet per se zoals in de antieke wereld en vooral Griekenland, op een scherf, maar een degelijk stuk papier met het daarvoor benodigde schrijfgerei kan daarvoor ook uitstekende diensten bewijzen

De apotheker en zijn medicijn weer in het nieuws


Laatste perikelen
Volgens de laatste berichten hebben apothekers het weer eens, of nog steeds, moeilijk als gevolg van de veranderingen, die enige jaren geleden zijn doorgevoerd. Deze blijken zo ingrijpend dat er problemen dreigen, die de overheid niet zou moeten negeren: ontslag voor personeel om op die manier kosten te besparen, enerzijds, en aan de andere kant de steeds langere wachttijden voor de cliëntèle. De apothekers vrezen dat de verzekeringsmaatschappijen meer en meer invloed willen en dat langs allerlei wegen proberen te realiseren.
Mede daarom zouden zij heel graag zien dat de eigen beroepsgroep, overeenkomstig de Luiken-tekst van 1694,

Gelyck het Huys der Aaartseny
Voor 's lichaams quaal en kranckheid sy


aangezien die nu onder hoge druk staat.
Leest u, als het thema u interesseert — en mocht u af en toe of dikwijls een apotheek nodig hebben, dan is het gebeuren toch ook voor u van belang — het artikel in Trouw van heden.
____________
Afbeelding: De Apoteeker. Uit: Het Menselyk bedryf. Vertoond in 100 Verbeeldingen van Ambachten, Konsten, Hanteeringen en Bedryven; met Versen. 't Amsterdam. Gedaan door Johannes en Caspaares Luiken. 1694. (Reprografische herdruk van Foresta, Groningen, jaren zeventig van de vorige eeuw.)


dinsdag 26 augustus 2008

Hoe jofel toch: opnieuw ben ik uitverkoren

Internationale Idiotie
In tal van landen van Europa was ik al, via de gekste E-mails, die ook door een VuurMuur niet worden tegengehouden, op de hoogte gesteld van winsten van enkele duizenden euro's, dollars of ponden — welke overigens waarschijnlijk geen enkel gewicht in de schaal leggen —, dan wel tegoeden bij particuliere casino's, die ik ook maar naast me heb neergelegd, aangezien ze me toch veel te veel deden denken aan de organisatie van al die sweepstakes van vroeger, die per postale informatie bij je binnenvielen en je lieten weten dat je drieëntachtig miljard of een superdiamant had gewonnen, waarmee je, meen ik, alle koningen en keizers, generaals, admiraals en presidenten, met één pennenstreek kon uitkopen. Uit het Afrikaanse en Aziatische bereikten mij mededelingen dat ik een zelfverkozen percentage kon bedingen als ik maar even snel mijn banknummer zou opgeven, opdat men al dat geld — tig miljoenen Britse ponden — binnen de kortste keren aan mij kon overmaken. Conclusie: drugsgelden of anderzins dubieus verworven dukatenmanipulaties die witwaspraktijken in Europa benodigen, dan wel informatie die er simpelweg toe leidt dat u en anderen de nieuwe slachtoffers zullen worden van criminelen, die op een gegeven moment zullen overgaan tot het leegplukken van mijn en hun bankrekeningen.

Achterdocht
Toegegeven, ik ben nu ietwat achterdochtig van aard. Weliswaar niet van origine, maar al die leugen- en bedrogpost hebben van mij een wijs, afstandelijk en ook navorsend wezen gemaakt, dat zijn eigen digibetische eigenschappen kent en deswege nimmer overhaast kruisjes zet via de computer, of abonnementen op straat afsluit, dan wel een goed doel steunt dat me via colportage in de binnenstad van mijn woonplaats wordt opgedrongen.

Your email address has won 750,000 Euro

The online cyber draws was conducted from
an exclusive list of 500,000 email addresses.

For more information and procedure, please

Contact Mr.Alfredo. . . . .


Maar hedenochtend kreeg ik elektronische post uit Spanje — dus dat moet haast wel van die Paapse Pedofiel Nico Laas of subversieve kennissen zijn —, waarin mij werd medegedeeld dat ik maar liefst driekwart miljoen euro's zou hebben gewonnen in een verloting onder exclusieve — dat woord duikt altijd maar weer op, en nu nog steeds zijn er hele volksstammen die dan subliminaal reeds voor de bijl gaan — E-mailadressen met een totaal van 500.000. Dat getal alleen al geeft aan dat er niets exclusiefs aan de verloting kan zijn. Echt exclusief wordt het pas als alleen mijn elektronische adres meedingt en ik dan van lieverlee meteen alle prijzen win. Laat men er dan nog weer eens een mailtje aan wagen.

Reply this mail with your full name and telephone number.

Doch ook hier weer moet ik dan maar bellen met de manager van het instituut of via de E-mail alle gewenste gegevens verstrekken. Het zal echter niemand ooit lukken mij al het geld dat op dit ondermaanse bestaat, vermeerderd met 712 procent BTW (voor Blatend Theatrale Waanzin), op zo'n manier te slijten. Vooralsnog haal ik de benodigde pecunia gewoon uit de muur of aan een balie, en als dat niet meer lukt, kan ik altijd nog het failissement aanvragen van één dier vele malafide instanties, welke proberen mij geld afhandig te maken.

Ranzige Leverpastei
Pas als de opperste directeuren van al die samengevoegde instanties op een heel speciaal Leugen-, Laster-, Lagen- en Listenavondje erin slagen om totaliter aliter binnen 13 seconden 712 keer zeven blikjes ranzige leverpastei te imiteren, wil ik zo goedertieren zijn één of ander — en als ik in een opperbeste stemming ben zelfs één èn ander — in overweging te nemen.
Verder vind ik dat al dat woekertuig van de richel, samen met enorm veel ander addergebroed, spoedig dient te worden uitgewezen naar Ooltgensplaat of daaromtrent, om aldaar eensgezind kuilen te kunnen graven, waarna zij er onverhoeds snikkend — want overmand door walging over de eigen krankzinnigheid en valsheid in geschrifte — in kunnen vallen en zich voor de rest van hun aardse traanbestaan mogen wentelen in hun eigen geestelijke onvermogen(s). O zo!
Voor het overige ben ik van mening dat alle destrucieve politici uit binnen- en buitenland voorgoed naar Nergenshuizen dienen te worden verbannen.

Pure Poëzie
Speciaal voor hen volgt hier een prachtpoëem van de beroemdste aller noordelijke poëtische dichtergeesten, Hil Zwaneschil:

TINNEFTUIG

O allergruw'lijkst tinneftuig
Nog even en ik zeg u: Zuig!
Op een tabletje vol met gif
En gesuikerd nog met Jif

Is het dan ook niet veel beter
Dat u compleet uzelve
Met een ijzersterke veter
In één uwer gewelven
Of ook wel bedrijfsgangen
Vakkundig gaat verhangen

Geef daar pardoes de geest
Dan bent u er geweest

MOOI HÈ?

De genade van onze bloedeigen buitenmuur zij met u allen.
Amen.

zondag 17 augustus 2008

Namaak als actueel wereld-misdaadfenomeen — zondagavond in Panorama op Canvas (België 2)

Veelzeggende details
De actualiteitenrubriek Panorama van het tweede Nederlandstalige, Belgische televisienet (Ketnet/Canvas), toont zondag 17 augustus, tussen 20:10 uur en 20:55 uur, het eerste deel van een uitgebreide reportage van William van Laeken — die als de grijze eminentie van de Vlaamse televisie wordt beschouwd — over namaakmerken en alle parafernalia die daarmee te maken hebben. Van Laeken koppelt aan het bestaan en de aankoop door tal van gretige mensen, vooral in het buitenland, van zogeheten topmerken, de vraag of men er wel zeker van is dat men ook werkelijk een product heeft gekocht van de maker wiens/wier naam de tas, de schoenen of het T-shirt, siert. Juist nu duiken allerwegen meer kritische vragen op met betrekking tot de materialen die tal van mensen aanschaffen — uit overwegingen van kwaliteit of status, dan wel een combinatie van die beide elementen. Eén groot land van herkomst treedt daarbij steeds nadrukkelijk op de voorgrond: de Volksrepubliek China dat verantwoordelijk is voor het verspreiden van zo'n tachtig procent van alle nepproducten. Daarvoor is van lieverlee een logistiek in het leven geroepen, die gezien de aard van het fenomeen, een open deur biedt aan lieden, overal ter wereld, met niet al te beste bedoelingen en geen andere doelstelling dan Geld, zo veel als maa enigszins mogelijk is. De bestudering van diverse details van die nep zou de koper in spe al argwanend moeten maken. Zou een firma als Hugo Boss de tweede S in de eigen naam vergeten? En zo zijn er nog tal van andere fabrikantennamen, die spelfouten vertonen.

Enquête
Verleden jaar is er in België onder duizend consumenten een enquête gehouden, die verbijsterende cijfers opleverde: meer dan 50% van alle Belgen tussen vijftien jaar en de klassieke pensioengerechtigde leeftijd had wel eens zo'n namaakproduct aangeschaft. Daarbij bleek tevens dat juist mannen, stadbewoners en Vlamingen de meeste keren door de knieën waren gegaan: maar liefst zestig procent. Daar staat tegenover dat de Walen voor 'slechts' 44% het schip in waren gegaan. Andere opvallende uitkomst is dat de aanschaf hiervan — in tegenstelling tot wat men in eerste instantie toch zou verwachten — nauwelijks via het internet werd gerealiseerd, maar tijdens vakanties in het buitenland. In de meeste gevallen ging het om kleding, maar ook parfums en cosmetica, beeld- en geluidsdragers (dvd's en cd's), juweliersproducten, handtassen en portemonnees.
In de VPRO-Gids, die een artikel aan de reportage besteedt, vraagt de scribent zich in de laatste alinea af of deze tweedelige documentaire — waarvan volgende zondag de andere helft zal worden uitgezonden — echt van William van Laeken is of dat we nu toch weer eens met een nepuitzending — nu eenmaal een specialisme èn specialiteit van de min-of-meer-Nederlandstalige zuiderburen — worden opgezadeld.
Mocht dat laatste het geval zijn, dan hebben we te maken met een Grap over een zeer Ernstige Zaak, en dat zouden Flaminganten toch nimmer doen . . . . .?

maandag 7 juli 2008

Het dieptepunt van de G8-top — op Eén Vandaag

Een onuitwisbaar merkteken
Zoals zo vaak beweren rijken — personen of instituties, en met name regeringen — dat zij de armen — personen of staten — (al hebben of zullen) laten delen in hun voorspoed. In 2005 heeft de toenmalige G8-top, die in Schotland wed gehouden, beloofd het arme Afrika tot 2010 te ondersteunen met 25 miljard dollar. Dat de regering van een extreme schurkenstaat als de VS met een roverhoofdman, die voor de bevrediging van persoonlijke, onderliggende behoeften oorlog moet voeren en voor de kosten daarvoor nog vele generaties na de huidige laat opdraaien, het geld liever niet aan liefdadigheid maar graag aan misdadigheid besteedt, mag niemand verbazen. Tevens het feit dat regerenden, die zouden moeten vooruitzien — en dat is nu eenmaal de essentie van regeren — zich ook praktisch niets willen herinneren van eenmaal gedane beloften en derhalve iedere aanspraak daarop negeren, zoals de geïncarneerde walvistraan genaamd Angela Merkel — de ergste clichéfabriek die ooit op Duitse bodem als een blatend en gakkerend kakelkipje zonder kop ronddoolde —, stemt niet bepaald tot optimisme.
Het mag dan ook geen enkele verwondering wekken dat velen geen enkel vertrouwen meer hebben in dergelijke instituties, die niets anders willen dan steeds meer eigen gewin boeken.

Praktisch nutteloos en dus eveneens nodeloos
Ook deze keer zal vrijwel niets van dezer dagen gemaakte afspraken in daden worden omgezet. Dat is het totale failliet van de complete wereldpolitiek die wordt beheerst door de industriestaten en Rusland. En zoals dat een vast ritueel is bij elke vorm van verkiezingen, zullen de verantwoordelijke staatshoofden en hun ministers — aan iedere vooravond van welke komende verkiezingen waar dan ook — opnieuw hun beklag doen over het feit dat vele burgers van hun respectieve landen zo weinig, dan wel totaal geen, interesse meer in de politiek tonen en dat zij politici als de meest onbetrouwbare categorie van de zoogdiersoort mens beschouwen.
En juist die lieden welke zich tot het kwalijke instituut van de politiek hebben laten bekeren, kunnen maar niet begrijpen waardat publieke wantrouwen toch vandaan komt. Dat onbegrip ligt vanzelfsprekend opgesloten in het verlengde van de ooit door hen genomen stap, die ze tot die status heeft laten afdalen. Zij kunnen daarna eenvoudig niet anders meer dan totale leegte en mensenverachtend gedrag vertonen, omdat ze zich totaal-generaal hebben laten degeneren door de institutie Politiek.
Vanavond zal tussen 18:15 uur en 18:50 uur de G8-top met het hele hebben en houden worden doorgelicht op Nederland 1 in het programma Eén Vandaag. Kijk en Huiver!

maandag 23 juni 2008

Een jaren zestig transistorradiootje voor één euro met in een extra vak een waardevolle vondst

Aankoop via Internet
Een 46-jarige Duitse meubelmaker zonder werk, die helemaal in de ban verkeert van interieurs die het beeld van de jaren zestig hebben bepaald, verzamelt steeds meer onderdelen om zijn huiskamer zoveel mogelijk in die stijl te kunnen aanpassen. Zeer recentelijk heeft hij een transistorradio uit die tijd via Internet gekocht voor de draaglijke somma van één euro. Toen het toestel was gearriveerd en de nieuwe eigenaar ook even wilde zien hoe het met het inwendige ervan was gesteld, kreeg hij de verrassing van zijn leven: achter een extra klep tegen de achterwand bevond zich een envelop met een met de hand geschreven testament, een foto en nog een stapel bankbiljetten ter waarde van 12.100,— D-Mark. De man heeft het testament gelezen: daarin wordt een bepaalde begraafplaats in Berlijn genoemd waar de schrijver van de brief — gericht aan zijn zoon — wenste te worden bijgezet. Uit de rest van de tekst is gebleken dat het bijgevoegde bedrag daarvoor was bestemd. Aangezien er oook namen in de tekst worden genoemd, moet het — eventueel met behulp van de op de foto afgebeelde personen — niet al te moeilijk zijn uit te zoeken om wie het precies gaat. De vinder heeft contact opgenomen met de politie en de burgerlijke stand en hoopt dat de documenten en het geld op de juiste plek zullen belanden Mocht dat niet het geval zijn, dan krijgt de vinder na het verstrijken van een wettelijk voorgeschreven periode de bescheiden terug en kan hij er zelf een bestemming aan geven.
Al eerder heeft de man een bedrag van 3.500 Duitse marken gevonden, die ook aan de rechtmatige eigenaar zijn teruggegeven.

zondag 22 juni 2008

Desinformatie als machtfactor — de olie-industrie manipuleert ten detrimente van de consument

Klimaatveranderingen
Op het Zwitserse netwerk FACTS 0.2 is vandaag een link verschenen naar een bijdrage van wetenschapsjournalist Joachim Laukenmann, die is verschenen in de SonntagsZeitung van heden, onder de titel Desinformation ist Macht. Hierin toont de auteur aan hoe zeer diverse denktanks gericht verkeerde informatie hebben verstrekt over klimaatveranderingen, die al druk bezig zijn, in allerlei delen van de wereld en in allerlei gedaanten. En eveneens over de daaraan ten grondslag liggende oorzaken. Deze denkfabrieken — zoals Laukenmann ze noemt — worden financieel ondersteund door de olie-industrie.
De geschiedenis herhaalt zich. Hoe dikwijls is het al niet gebeurd dat een farmaceutisch concern heeft betaald voor een rapport met onjuiste conclusies omtrent middelen van een concurrerend bedrijf, en zeker als het om ongevaarlijke alternatieven ging. Ook deze rapporten barstten van de halve waarheden of hele leugens, dan wel van talrijke suggesties die nadrukkelijk werden gewekt door het weglaten van delen van een totaalbeeld.
En dat dit nu vooral in de energie- en voedselsector zo vehement en intens gebeurt, zal dus ook geen enkel weldenkend mens meer verbazen. Aanbevolen dus.

vrijdag 20 juni 2008

Melitta-koffiefilter — Het succesverhaal van een inmiddels honderdjarig, alom bekend fenomeen

Koffiefilter met meisjesnaam
Vandaag is het honderd jaar geleden Melitta Bentz (1873-1950) op de eerste, thans nog steed s alom overbekende, koffiefilter patent heeft verkegen. Het hulpmiddel is ontstaan doordat deze huisvrouw uit Dresden zich ergerde aan het drab onderin de koffiekop — en dit niet ging gebruiken om daaruit de toekomst feilloos, dan wel dubieus, te voorspellen. Zij wenste te voorkomen dat deze droesem de kans zou krijgen zich op de bodem van een koffiekop te formeren, en daarvoor maakte ze gebruik van een koperen schaaltje, waarin ze gaten had geslagen en deze had afgedekt met vloeipapier uit een schoolschrift van haar zoon. Bezoekende koffievriendinnen betoonden zich zeer enthousiast over deze uitvinding.


Vrij snel realiseerde zij verbeteringen, en samen met haar man Hugo ging ze op zoek naar het juiste papier. Binnen een half jaar na het verkregen patent, en wel op 15 december 1908, stichtten de beiden de firma M. Bentz. De bedrijfsruimte had met de veertig vierkante meter weinig meer vloeroppervlak dan een ruime woonkamer, en het bedrijfskapitaal van het echtpaar bedroeg slechts 73 Pfennig. Hun beider onderneming werd echter een groot succes. Nog steeds wordt het bedrijf geleid door familie van de oprichtster. En nog altijd is Melitta het bekendste van alle koffiefilters.
Het NOS-Journaal van heden besteedt aandacht aan de memorabele ontwikkelingen van dit fenomeen.
____________
Afbeeldingen
1.Ongebleekt koffiefilter.
2. Melitta Bentz (1873-1950).

dinsdag 17 juni 2008

Zittend in bed, genietend van een ochtendpijpje — Tabak en zijn vele toepassingen vroeger en nu (1)


Verdere, inperkende maatregelen
Bij actuele ontwikkelingen, zoals de steeds strengere regels tegen het fenomeen roken — en die regels zijn op zich zo gek nog niet, aangezien zij de niet-rokers enigszins kunnen beschermen tegen ongewenst meeroken — en het ophanden zijnde Verbod op roken in horecagelegenheden dat per 1 juli van kracht wordt, is het wellicht aardig om eens terug te kijken naar tijden toen het roken langzaam maar zeker meer enthousiaste bedrijvers daarvan.
Door toeval vond ik, als fervent niet-roker, in een kringloopwinkel een Duits prachtboek over de tabak, zijn geschiedenis en de ontwikkeling van de talrijke toepassingen in de loop der tweede helft van het achter ons liggende decennium. Juist de voortreffelijk geschreven tekst, gelardeerd met de nodige ironie en trefzekerheid boeide mij. De aantrekkelijke afbeeldingen — onder meer enkele ware kunstwerkjes — deden de rest. Van enkele aspecten van de inhoud van dit bewste boek [1] ervan wil ik u deelgenoot maken.

Ochtendpijp
De afbeelding bovenaan is van de Franse cartoonist, kunstschilder en beeldhouwer Honoré Daumier (1808-1879) . Onder de afbeelding staat nog een tekst van enkele regels, die echter zo vaag is dat we hebben afgezien van opname direct onder de reproductie.
De Tabac maakt nu een geïntegreerd bestanddeel uit van datgene wat de dichters kwalificeren als "les suaves parfums du matin", de verrukkelijke ochtendgeuren.
__________
[1] Het betreffende boek is Rauchringe — Feste des Tabaks. Von Zigarren, Pfeifen und Zigaretten vom Schnupfen und vom Kauen. Het is een boek van Prestel-Verlag, München. Mijn exemplaar is een druk uit 1961. Wellicht zijn er nog herdrukken verschenen.

dinsdag 13 mei 2008

Het jaar 1948 in Israël en Palestina — een Joodse droom, doch tegelijkertijd een Arabisch drama

Op 14 mei is het exact zestig jaar geleden dat de staat Israël werd gesticht, en over die oprichting en alle bijbehorende parafernalia is een documentaire gemaakt, die op woensdag 14 mei, tegen het einde van de dag, vanaf 23:30 uur, door de Duitse televisiezender ARD/Das Erste zal worden uitgezonden en overloopt in het eerste kwartier van donderdag 15 mei. Het historische gebeuren zal in deze documentaire aan een nader onderzoek worden onderworpen aan de hand van de zeer persoonlijk getinte lotgevallen van zeven mensen, die persoonlijk bij de ontwikkelingen van toen waren betrokken: zowel Joden alsook Palestijnen.
De exacte titel van de documentaire is 1948 — Jüdischer Traum, arabisches Trauma.

dinsdag 6 mei 2008

Sociaal-democratie in Europa zwaar op de tocht

Groot-Brittannië
Met de nederlaag die de nieuwe Britse premier Gordon Brown en zijn Labour-party de afgelopen week in tussentijdse verkiezingen heeft geleden, is een teken aan de wand, en niet alleen voor de zich verbaal nog steeds als sociaal-democratisch presenterende partij op het grote eiland ten westen van Nederland. Inmiddels is duidelijk geworden dat meer dan de helft van de Labour-stemmers — 55 procent om precies te zijn — de wens heeft geuit dat de huidige premier zich terugtrekt.

Nederland
In eigen land is de situatie overigens al niet veel beter: indien er nu verkiezingen zouden worden gehouden, dan zou ook de Partij van de Arbeid opieuw gevoelige verliezen leiden, ondanks een al te breed stralende Wouter Bos.
Wie de ontwikkelingen binnen de sociaal-democratie binnen de drie genoemde landen de laatste jaren — en misschien zelfs wel een heel decennium — heeft gevolgd, heeft kunnen vaststellen dat het 'insituut' sociaal-democratie zich meer en meer heeft verwijderd van al diegenen in de samenleving, die oorspronkelijk gezamenlijk het sociaal-democratische electoraat vormden. De geschiedenis heeft ons geleerd dat dit altijd dramatische gevolgen heeft voor de partij in kwestie — vroeg of laat. In ons land is dat met de opkomst van de Socialistische Partij weliswaar reeds duidelijk geworden, maar vooral de laatste jaren, voorafgaande aan de laatste algemene verkiezingen is gebleken dat het enorme succes van die groepering mede te danken is aan de al te elitaire opstelling van de partij, die steeds meer inwisselbaar w ordt voor delen van de christen-democratie en zelfs voor, zij het kleinere, hoeveelheden traditionele liberalen.

Duitse Bondsrepubliek
Alleen in Duitsland lijkt het erop dat de Geïncarneerde Hoogmoed die Kurt Beck heet — en voorzitter is van de Sozialdemokratische Partei Deutschlands, doch tegelijkertijd een ministerspost bekleedt in de regering van de zogeheten 'Große Koalition' van christen-democraten en sociaal-democraten — nog net op tijd het roer heeft kunnen omgooien door tijdens de 1 mei-demonstratie van de Duitse vakbond op een podium, naast voorzitter Sommer, te beloven dat hij zich verder sterk blijft maken voor een minimumloon — iets datten eerste bij de coalitiepartner CDU niet zo best valt en dat voorts bij de handel en industrie (lees: de werkgeversverbanden) al helemaal op afwijzing stoot. Daardoor laat Kurt Beck zich echter niet al te zeer leiden, en al evenmin door tal van deskundigen binnen de eigen partij. Hij kondigt af en toe nieuwe maatregelen aan, die zelfs zijn 'directe omgeving' tot wanhoop brengen doordat men geen details — en soms zelfs de grote lijnen niet eens — kent.

zondag 4 mei 2008

Ralf Dahrendorf in interview over nationalisme en racisme — op 4 mei 's avonds via GeschiedenisTV

Interview met Lord Dahrendorf
GeschiedenisTV zendt op zondag 4 mei, 's avonds tussen 23:30 uur en middernacht een interview uit met Lord Dahrendorf, de Duits-Britse sociloog met een internationaal zeer hoogwaardige reputatie. Dat gebeurt met de herhaling van een aantal programma's in de serie Kenmerk. De aflevering met Ralf Dahrendorf heet Polsslag van de tijd. Het thema dat met dit lid van Britse Hogerhuis wordt besproken, is de opkomst van het nieuwe nationalisme en racisme nu de oude kaders — oost en west in hun controverse binnen de Koude Oorlog — zijn weggevallen.
Ralf Dahrendorf werd in 1929 geboren; hij was onder meer professor voor sociologie, Warden van het St. Anthony's College in Oxford. In Duitsland was hij lid van de Bondsdag, EG-commissaris, en voorts vervulde hij de functie van directeur van de London School of Economics. In 1993 werd hij in de Britse adelstand verheven en is sedertdien lid van het Hogerhuis (House of Lords). Ralf Dahrendorf schreef tal van boeken over allerlei brandende vraagstukken. Der modere soziale Konflikt — Essay zur Politik der Freiheit uit 1992 is helaas niet meer verkrijgbaar, behalve antiquarisch. Actueel is het echter wel.
In zijn Europäisches Tagebuch dat eerst in delen in diverse printmedia was verschenen en in 1995 als boek op de markt kwam, beschrijft Dahrendorf zijn reizen en ontmoetingen met hooggeplaatsten uit de wereld der politiek, der economie en met gekroonde hoofden, maar ook met eenvoudige staatsburgers.

Gevaarlijke rattenvangers
Overal in Europa en, helaas ook in al te hoge mate, in het Koninkrijk der Nederlanden, is de koorts van het nationaisme weer uitgebroken en wordt de stuitende taal van de gedrochten uit de eerste helft van de twintigste eeuw opnieuw over het volk uitgestort door een stelletje rattenvangers, dat daar voor de eigen doeleinden profijt uit wenst te trekken, en niet in de geringste mate is geïnteresseerd in het wel of het wee van de mensen in eigen land, maar deze voor het karretje wenst te spannen als middel tot het bereiken van het doel, en dat is ook nu nog altijd Macht en Meer Meest Meester Macht.
Vergis u zich niet: enig chauvinisme kan hier en daar best op z'n plaats zijn, maar zodra dit gevoelige verschijnsel ontaardt in nationalisme, dan weten we dat alle noodklokken weer keihard zouden moeten luiden, aangezien nationalisme slechts een symptoom is van een heel gevaarlijke en uiterst besmettelijke ziekte, die al snel epidemische vormen aanneemt en daarbij geheel geen acht slaat op landsgrenzen: fasctische terreur, zoals Europa die in de eerste vijf decennia in de gruwelijkst denkbare mate heeft gekend onder de Beestenlaars van Krankzinnige Dolfje te Mofrika en onder de alles verstikkende bontmuts van een nog gedegenereerder gedrocht in Moskou: het uitzinnige wrak genaamd Dzjoegasjvili, zich noemede en schrijvende Stalin. De rasploert in Spaans-Madrid kon er echter ook wat van. Dezen werden echter in beestachtigheid nog overtroffen door de stinkende ranzigheid genaamd Mao Zedong, een smeerlap van het meest troebel denkbare water, die zelfs nimmer zijn tanden poetste, maar er toch in slaagde zeventig miljoen dodelijke slachtoffers te maken.
Wie zich in deze tijd, aan het begin van de eenentwintigste eeuw, toch laat vangen door een paar grootbekken en andersoortige monsters zonder waarde, draagt zelf mede verantwoordelijkheid voor de kampen, de galgen en de puinhopen, die als gevolg van deze extremistische opleving weer het uiteindelijke gevolg zullen zijn. Maar dan roept men wel weer en masse: "Wir haben es nicht gewußt." Kijkt vooral goed naar de tronies van de ziekmakende rattenvangers, dan dient u genoeg te weten!
Zie ook de bijdrage over o.a. Hitlers Mein Kampf tijdens de thema-avond Manifeste des Hasses, dinsdag 6 mei op de cultuurzender Arte.