Wat een gebral!
Alsof er geen werkelijke problemen in dit land, en ook in de rest van Europa, bestaan, wordt er opeens van diverse kanten geneuzeld over het niet-verplichte ritueel van een hand geven, en wordt over zoiets zendtijd verknoeid. Het thema is echter pas aan de orde gekomen toen één of andere principiële imam weigerde om de toenmalige mini-ster Verdonk een hand te geven. Terecht natuurlijk: mensen met een aan jou bekende, kwalijke instelling geef je geen hand. Ik zou Wilders, Verdonk en overige destructieve politici en anderzins dubieuze lieden — welke zich eveneens profileren als vijanden van een vrije samenleving — ook geen hand geven. En als zulke heilloze figuren geloven dat ze daarmee worden beledigd, dan stappen ze maar fijn naar de rechter, die ze dan snel zal leren dat er geen wet in ons land bestaat, die gebiedt dat men iemand moet toestaan (jo)uw lichaam aan te raken, welk deel daarvan dan ook. De belediging jegens de gehele bevolking daarentegen bestaat uit de aanwezigheid van zulke onmogelijke dwazen in onze samenleving.
Klakkeloosheid
Immers, als ik een hand zou moeten geven omdat een ander dat wil, dien ik mijn fysieke integriteit op te geven, omdat die ander meent meer te zeggen te hebben, ook over mij. Dat geldt mutatis mutandis ook voor mensen die Proost tegen je zeggen omdat ze een slok nemen. Zolang ik niet begrijp waarom dat abjecte Teutoonse ritueel van anno toen klakkeloos zou moeten worden in stand gehouden, doe ik er niet aan mee. Bovendien is mijn wens om zulks te begrijpen toch al niet groot aangezien het me, vanwege al die automatismen, net iets te dicht in de buurt komt van deHitlergroet. Je moet omdat nazibonzen het willen. Mij niet gezien. Ik verafschuw klakkeloosheid. En als iemand zich daardoor beledigd voelt, dan heeft zo iemand dringend een goede psychiater nodig die probeert om de persoon in kwestie inzicht te verschaffen in de eigen kwalijke dwingelandij. Want iets anders is het niet.
De verrechtsing neemt per dag kwalijker vormen aan in Nederland en elders in Europa, en als niet alle constructieve mensen uit alle verschillende democratische politieke richtingen en tegelijkertijd van onderscheidene overtuigingen, gezamenlijk een creatieve oplossing bedenken, dan zal er binnen niet al te lange tijd opnieuw de sfeer van nazi-Duitsland van vóór de Tweede Wereldoorlog heersen, en juist dat dient te worden voorkomen, zelfs als dat herinvoering van het ostracisme [1] zou betekenen, opdat men tijdig en duidelijk diegenen kan uitwijzen, van wie in redelijkheid kan worden aangenomen dat zij zich als dictator willen opwerpen.
__________
[1] ostracisme: schervengericht.
Na de herinvoering hoeft zulks niet per se zoals in de antieke wereld en vooral Griekenland, op een scherf, maar een degelijk stuk papier met het daarvoor benodigde schrijfgerei kan daarvoor ook uitstekende diensten bewijzen
donderdag 28 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten