Dierenliefde met muziek van Tony Overwater — vrijdag 26 december op de NPS via Nederland 2

Dierenkliniek
Op vrijdag 26 december, tijdens de avond van tweede kerstdag — als het gros van de mensen in onze overvoerde westerse maatschappij (een) de(e)l(en) van (een) dier(en) eet — zendt de NPS via Nederland 2 — tussen 19:25 uur en 20:30 uur een documentaire uit onder de titel Dierenliefde. Je zou het — zeker als je vegetariër bent — beslist als een anticlimax kunnen ervaren bij de talrijke versierde en van al te veel vleesproducten voorziene kersttafels in miljoenen huishoudens binnen Europa en in het verre Yankenland.
De documentaire — met speciaal daarvoor door Tony Overwater gecomponeerde muziek — heeft als thema het fenomeen dierenliefde, toegespitst op de grootste dierenkliniek van Europa, de zogeheten vermenselijking van diverse diersoorten die als huisdier worden gehouden, en de behoefte aan warmte, die tal van mensen als een gemis in het contact met soortgenoten voelen, maar deze veelal wel bij dieren kunnen vinden.
Veel geleerden en andere deskundigen wijzen zulke innige contacten tussen mens en dier strikt af en zij willen u en ons in de richting van betere contacten tussen mensen onderling duwen, en dat is — in het kader van de wijze waarop ons gehele maatschappelijke gebeuren nu eenmaal is gestructureerd — weliswaar, althans ten dele, begrijpelijk, maar zegt u nu zelf: hoeveel honden, katten, hamsters, kanaries — en voor mijn part ook: terrarium-ingezetenen — kent u, die het ene moment wel tegen u willen oprijden met ges(t)imuleerde sympathie om vervolgens, zodra u buiten gehoorsafstand bent, u te 'promoveren' tot het thema van leugens, laster, lagen en listen? Waarachtig, zulks doet alleen maar het tot diep in het merg verdorven zoogdier op twee benen dat oorlogsmisdadigers als G.W. Bush en V. Poetin, alsmede verdoolde zielenpootjes als G. Wilders, voortbrengt.


Kortom, breekt u mij de bek op de feestdagen van derden maar niet open, zeker niet als het over naastenliefde van zich als christenen beschouwende plaatsbekleders en aanverwant gespuis gaat. Kijkt u dus vooral naar de documentaire over dieren, waarin u wellicht ook nog enkele vertegenwoordigers van het mensengeslacht zult kunnen tegenkomen die zich willen inzetten voor dieren, in tegenstelling tot de eigentijdse Mengeles die, onder het mom van de vooruitgang, de meest abjecte beestachtigheden uitspoken met dieren. Dat wilde dat andere Beest uit de Afgrond, die Mofse Mengele, naar eigen inzicht, ook al met de veelvoorkomende zoogdiersoort, die wel de naam mens draagt maar die de meeste aspecten van menselijkheid in de loop der tijden voor een groot deel is kwijtgeraakt.
____________
Afbeeldingen
1. Musicus Tony Overwater.
2. Kater Pluim (1978-2003), centurio van huis, tuin en keuken. Na de inspectie bij avond van zijn grootgrondbezit; hij was toen al 23 jaar.

De champagne gaat niet gebukt onder de crisis

Wereldwijde afzetgebieden
Zoals te verwachten viel, hebben tal van mensen met een uitstekend inkomen geen of minder direct last van de financieel-economische crisis en die heeft dan ook geen of weinig invloed op hun koopgedrag. Aan het eind van ieder jaar, als er een explosie in de aankopen plaats heeft, kunnen de statistieken aantonen hoe goed of hoe slecht het op dat moment gaat. De verwachting dat de kerstinkopen flink wat lager zouden uitvallen dan voorafgaande jaren is niet uitgekomen, en in verband met oudejaarsavond kijken veel geïnteresseerden naar het product bij uitstek dat men op en om de jaarwisseling heel wat meer kan aantreffen dan tijdens de rest van het jaar: champagne.
De kurk in een champagnefles is nog altijd de klassieke: van hout (eikenschors). Hoewel er steeds meer wordt gekozen voor kunststof kurken, valt het bij een dergelijk traditioneel product niet te verwachten dat de wijnboeren daartoe eveneens zullen overgaan.

Laatste informatie
Het NOS-Journaal van hedenochtend had een bericht gewijd aan deze bijzondere wijnsoort. Daarin werd gemeld dat er in het jaar 2007 driehonderd achtendertig miljoen flessen champagne zijn verkocht. De omzet daarvan bedroeg vierenhalf miljard euro. Weliswaar is de omzet in dezelfde streken iets gedaald, maar daar staat tegenover dat de wijnboeren nieuwe afzetgebieden hebben weten te ontsluiten: onder meer Rusland en China, Brazilië en Mexico.
Een van de klassieke champagne-wijnboeren wiens voorouders reeds vanaf 1687 deze wijn heben geproduceerd, toonde zich optimistisch met betrekking tot de toekomstige afzet. Hij is van mening dat mensen bij een geboorte of huwelijk altijd champagne zullen blijven drinken.
Dat lange-termijn-denken hoort immers van oudsher bij specifiek deze wijboeren: de oogst die tijdens dit jaar is binnengehaald, zal pas over tien jaar in flessen terug te vinden zijn. Bovendien is deze tak van de Franse culturele industrie relatief stressbestendig: enkele procenten teruggang in de omzet zal men zonder al te grote problemen kunnen opvangen. Bovendien zijn er altijd mensen die, zelfs met teruglopende inkomsten, hun gevoel voor luxe en stijl niet al te veel geweld willen aandoen en derhalve gericht champagne zullen blijven kopen.
____________
Afbeeldingen
1. De klassieke houten champagnekurk.
2. Champagne in flessen ligt hier te rijpen in een speciale grot.

Slachtoffer voor de rechter — dader blijft vrij

Platgetreden paden
De ergste oorlogsmisdadiger van de eenentwintigste eeuw — een man zonder enig niveau en zonder enige beschaving — die een officieel 'afscheidsbezoek' bracht aan het land dat hij — flagrant in strijd met het Volkerenrecht — heeft bezet, kreeg tijdens een persconferentie twee schoenen toegeworpen door één van zijn talrijke slachtoffers: de Iraakse televisiejournalist Montazer al-Zaidi, die daarmee heeft getoond welke diepe verachting hij terecht koestert voor dat abjecte on-wezen uit Yankenland — de grootst denkbare vijand van een vrije samenleving.


Zoals dat gaat in een wereld waar het Recht steeds meer met voeten wordt getreden en — het moet hier nog maar eens herhaald — waar Iraakse slachtoffers van extremistische agressie — onder de directe verantwoordelijkheid van de Irak bezoekende topcrimineel en zijn administratie — op de vreselijkst denkbare manier zijn mishandeld, gefolterd en gedood tijdens een gedeeltelijke herhaling van de mofse beestachtigheden uit de Tweede Wereldoorlog, blijft de meest weerzinwekkende agressor op vrije voeten en wordt het slachtoffer onder de voet gelopen, gearresteerd en gevankelijk afgevoerd.
Inmiddels is Montazer al-Zaidi, woensdag 17 december, voor een rechter verschenen. Een vonnis is daarbij niet geveld. Wel heeft de journalist laten weten dat hij onder uiterst grote druk staat. Voor de bevolking buiten is hij echter een Held en scanderen massa's zijn naam. Het valt te hopen dat er er in Irak thans een rechter te vinden is die passende woorden kan vinden om de feiten in de juiste context te benoemen en zo tot een niet mis te verstaan vonnis zal komen: Vrijspraak. En ook: ten minste een dozijn paar spiksplinternieuwe kwaliteitsschoenen.

De actualiteit op de hak in Neues aus der Anstalt

Open deuren
Wie van ulieden zonder enige kennis van de actualiteit in de naburige Bondsrepubliek Duitsland is en daarbij absoluut niet houdt van satire, — hoeft niet de moeite te nemen om op dinsdag 16 december weer een kijkje te nemen in de Inrichting, waarvan de deuren één keer per maand, behalve in de komkommertijd, opengaan direct na het Heute Journal van het tweede Duitse publieke televisienet ZDF; zelfs niet als dergelijke satire in Neues aus der Anstalt opnieuw het allerhoogst denkbare gehalte bereikt, qua intelligent en onmiskenbaar afrekenen met uitzinnige minkukeligheid op het niveau van regering en oppositie, in handel en bij de industrie en, zeker niet te vergeten, jegens de nimmer aflatende pogingen van een al vele jaren volkomen dolgedraaide minister van Binnenlandse Zaken, die de satansganse dag, onder de dekmantel van het willen bestrijden van terrorisme, zelf steeds maar weer nieuwe terreurplannen jegens het eigen volk bedenkt — en daarom in zo'n Anstalt zou moeten worden opgesloten alwaar hij in strenge isolatie dient te worden gehouden opdat hij zijn onbedaarlijk-gevaarlijke gekte niet op anderen kan overbrengen, want geïnstitutionaliseerde zenuwpatiënten zouden er maar nerveus en verward door raken. Immers, de man is tegelijkertijd volkomen blind voor de feiten en de extreme, zeder directe bedreigingen van de zijde van het mofse neonazisme.

Volbloed satire
Doch dinsdagavond is het weer zover dat u de soli van de individuele patiënten en van de geneesheer-directeur van deze Anstalt, alsmede de interactie tussen leiding en 'geïnterneerden' en van leden der laatstgenoemde categorie onderling. En dat bij die gelegenheid de Duitse Bondskanselier en diverse minsters, vooraanstaande lieden uit de politieke oppositie, lieden uit grote concerns, zoals de baas van de Bundesbahn en/of de vandaag veroordeelde Siemens-kopstukken een gevoelige lik uit de pan zullen krijgen, mag als zeker gelden. Die dikwijls toch nog weer onverwachte pointes — waar de heren zo voortreffelijk gedoseerd naar weten toe te werken — zijn van onschatbare waarde voor het in beweging brengen van de lachspieren, zonder dat daarbij door de mensen binnen de Anstalt wordt voorbijgegaan aan de ernst van al die toestanden, gebeurtenissen en situaties in al hun absurditeit en burgervijandigheid.

Flink uitdelen
Dat uitdelen geschiedt in eerste instantie bij elke 'open dag' door de psychiater die als baas van 't spul geldt, maar zelf — zoals dat een psychiater in die omstandigheden betaamt — eveneens met anale en andere fixaties is behept. Urban Priol en Georg Schramm geven daarbij de toon aan, maar worden bij de doorgaans maandelijkse open dag ondersteund door gasten; deze keer zijn dat Monika Grube, Rainald Grebe Jochen Malmsheimer en . . . de grand old man van alle Duitse (televisie)satire Dieter Hildebrandt, die in 2007 tachtig jaar is geworden en dat met een nieuw boek vol herinneringen zelf heeft herdacht, maar daarbij heel direct aangeeft: niet nog eens!
Of ook hij over zo'n acht decennia nog steeds een begrip zal zijn als heden, zoals dat wel het geval is met de recentelijk herdachte Karl Valentin — die met Liesl Karlstadt in de eerste decennia van de vorige eeuw zeer actief en zeer populair was —, bekijken we aan het eind van deze eeuw dan wel weer, als het even kan in deze kolommen.

Documentaire: Poker om de macht op de Kaukasus

Complexe situatie
Het tweede Duitse publieke televisienet ZDF zendt laat op de avond van zondag 14 december — tussen 23:30 uur en 00:15 uur in de nacht op maandag 15 december — een documentaire uit over het conflict op de Kaukasus dat, vanaf 8 augustus dit jaar, enige tijd wereldnieuws was, mede en vooral doordat er grootmachten bij waren betrokken.


Machtpoker in Kaukasus luidt de titel van de Duitse documentaire dit jaar gereedgekomen is, drie kwartier duurt en op het formaat 16:9 zal worden uitgezonden.
Op genoemde datum heeft het Georgische leger de Tsjinvali beschoten, hetgeen door de geïrriteerde grote beer Rusland werd beantwoord met het zenden van een legermacht met onder meer honderden tanks. Zowel in ons werelddeel alsook in de VS werd geschokt gereageerd.
— Wonderbaarlijk dat de grootste en meest lafhartige agressor van deze aardkloot altijd weer zo goed verontwaardiging kan simuleren, en meestal ook nog bij monde van de meest abjecte oorlogsmisdadiger van de jongste tijd. —
In de documentaire worden tal van vragen gesteld, zoals wie de ware agressor in het conflict was en wie het slachtoffer, en tevens komt de overweging aan de orde wie er baat bij die oorlog heeft, welke rol de bodemschat olie speelt en wat het strategische belang van dat alles was, en eventueel is.

Europese steden met extra aandacht

Reportage
Als u onze bijdrage van woensdag 10 december heeft gelezen op onze moedersite Cultuurtempel, zou u geneigd kunnen zijn te denken dat tal van het aspecten van het veelzijdige fenomeen Stad via diverse televisiezenders in West-Europa voor donderdag 11 december waren voorbehouden. Alsof hetom 'afgesproken werk' gaat, blijkt dat het in ons artikel behandelde nog niet eens de helft van het aanta steden te zijn dat deze bewuste dag op de beeldbuis zal verschijnen in enigerlei context.
Naast de genoemde reportages over verhuizen naar een stad, een bij de wederopbouw van een land vergeten stad, en tenslotte twee door zware misdaad geteisterde steden, willen we u ook nog wijzen op twee achter elkaar uit te zenden programma's over andere, in totaal drie steden.


De eerste van de beide programma's wordt uitgezonden tussen 22:35 uur en 23:35 uur en behandelt, onder de titel Liverpool — Beat city, die Engelse stad, waar de Beatles-rage bijna een halve eeuw geleden is begonnen. Liverpool is dit jaar bestempeld tot culturele hoofdstad van Europa, samen met het Noorse Stavanger.

Discussieprogramma
In aansluiting daarop, om 23:35 uur, volgt het ruim een uur durende discussieprogramma Paris-Berlin, die Debatte. Het thema van de discussieavond die met de beide bevriende hoofdsteden te maken heeft, is Brauchen wir das Christentum?

Aangezien het ook en vooral, zo niet uitsluitend, Frankrijk en Duitsland zijn, die bepalen wat in Europa belangrijk is en wat er zoal moet gebeuren, is het niet oninteressant om te weten wat de diverse discutaerenden daarover te melden hebben. Lange gold Europa als het christelijke wereddeel bij uitstek; niet alleen in religieus opzicht, maar tevens qua culturele achtergronden, waarden en ontwikkelingen.
Nu ons werelddeel in niet onbelangrijke mate voorzichtig wordt geïslamiseerd — een feit dat sommige mensen wat zorgen baart, anderen volkomen hysterisch maakt en naar alle kanten in onbedaarlijke gekte doet doorslaan — is het de vraag in hoeverre de christelijke normen en waarden — die niet per definitie van kerkbezoek of godsgeloof afhankelijk hoeven te zijn, maar zich als zelfstandig cultuur- en gedachtengoed die allengs zijn ontstaan uit die ooit, tot en met de Renaissance, brede basis — voldoende tegenwicht zullen kunnen bieden tegen de nieuwe invloeden — die mede hun kansen hebben gekregen door de open grenzen en allerlei andere opvattingen en daaruit voortvloeiende maatregelen — om een hecht fundament te kunnen blijven voor al diegenen, die niet tegen integratie zijn, maar wel vóór het behoud vanhet bestaande dat zijn sociaal-culturele invloed in ruime mate heeft bewezen.
____________
Afbeeldingen
1. Liverpool. Havengebied — werelderfgoed.
2. Voorplat van de Nederlandse vertaling van Novalis' verhandeling Die Christenheit oder Europa, verschenen Bij Wereldbibliotheek, 1949.

"Wilders en zijn partij zijn rechts-extreeem" luidt heden de uitkomst van een diepgaand onderzoek

Racismemonitor bijgesteld
Op de dag waarop het precies zestig jaar is geleden dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in 30 artikelen heeft vastgelegd, komen enkele onderzoekers tot de conclusie dat de Nederlandse politieke beweging van Geert Wilders, die als Partij Voor de Vrijheid inmiddels bekend staat, rechts-extremistisch is. De onderzoekers in kwestie — van de Anne Frank Stichting en de Universiteit van Leiden — hebben dit vastgelegd in de Racismemonitor op woensdag 10 december.
Nu lijkt ons die conclusie geenszins verrassend. Men heeft toch alleen maar kennis hoeven nemen van de inhoud van Wilders uitzinnig slechte film Fitna [1] die uitblinkt in onnozelheid en manipulatie — om maar te zwijgen over de talloze andere gebreken die aan dit wanproduct kleven, om vast te stellen dat de maker niet alleen de kwaliteiten mist om een sociaal aanvaardbare rolprent over een eventueel dreigende islamisering te maken, maar dat hij tevens bewust allerhande feitelijkheden heeft weggelaten om alleen de grote lijn binnen zijn dodelijk vermoeiende, tot in den treure herhaalde, totaal ongenuanceerde en uit elk maatschappelijk verband gerukte, beweringen als waarheid te doen overkomen. Dan weet men uit welke stal, uit welk kamp, dat opruiende product afkomstig is.

Verkwiste energie
In plaats van de strijd aan te binden tegen antidemocratische, de vrijheid van de westerse samenleving bedreigende elementen in alle stromingen op deze aardbol, richt Wilders zich op grote groeperingen vredelievende mensen, de moslim zijn. Daar zitten zijn oogkleppen en zijn onwil om de maatschappij te zien zoals deze is: gekleurder en genuanceerder dan hij die wenst.
Onder meer dat is één van de rechts-extreme elementen binnen zijn stroming, waar hij als Hoofdman fungeert over een groepering die alleen op radikalinski-instincten wenst te drijven en weigert een minimaal gedeelte van de weke massa in de schedelpan te gebruiken.
Dat de man en zijn aanhang woedend zijn over de terechte indeling van zijn stroming mag niemand deren; hij en de zijnen zijn altijd woedend als anderen anders denken dan wat hij aanvaardbaar vindt. Een doorwrochte cursus democratiebeginselen zou geen kwaad kunnen.
__________
[1] Zie daartoe het artikel van vrijdag 28 maart 2008 op onze moedersite Cultuurtempel.

Documentaire over het Proces Saddam Hoessein

Rechten
Op woensdag 10 december 2008 is het zestig jaar geleden dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd vastgelegd tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Toch bestaan er talloze schendingen van deze rechten, niet alleen binnen dictaturen of bananenrepublieken, maar ook in eigen land zijn er tal van dubieuze kwesties die snel dienen te worden verbeterd.
Hoe moeilijk het voor grote aantallen slachtoffers van monsterlijk handelende staatslieden zal zijn om te zien dat een proces tegen een eenmaal afgezette dictator — die onnoemelijk veel meer bloed te verantwoorden heeft dan zijn eigen lichaamsgewicht — steeds maar wordt vertraagd, uitgesteld en via advocarentrucs jaren kan slepen, is het geen goede zaak dat het recht daar niet zijn loop heeft. Over het tegen de Iraakse dictator Saddam Hoessein eind december 2006 uitgesproken doodvonnis en de daaraan gekoppelde onsmakelijkheden bestaan tal van bezwaren. Er is meer dan eens de directe vraag gesteld of dat Beest uit de Afgrond wel een eerlijk proces heeft gehad.
Die vraag komt eveneens aan de orde in de documentaire van de Catalaanse filmer Esteban Uyarra die — in de nacht van woensdag 10 op donderdag 11 december — door het tweede publieke Duitse televisienet (ZDF) zal worden uitgezonden tussen 00:35 en 01:25 uur.
Al eerder, eind oktober dit jaar, heeft de Duits-Franse cultuurzender ARTE aan dit proces aandacht besteed met de uitzending van onder meer deze documentaire. Op de site Tempel der Politiek kunt u daarover in een korte bijdrage meer lezen.
___________
Afbeelding: De Nederlandse editie van het boekje met de dertig Artikelen, is hierboven net iets groter afgebeeld dan het werkelijke formaat van 8,9 cm breed en 6,5 cm hoog (uitgave A.W. Bruna, Utrecht).

Oplichting met verborgen camera geregistreerd

Klanten gedupeerd
Op woensdag 3 december presenteert de Britse televisiezender BBC One een nieuwe aflevering van het programma Rogue traders, waarin met een verborgen camera praktijken worden vastgelegd waardoor mensen het slachtoffer (dreigen te) worden van onbehoorlijk tot en met crimineel zakendoen. Onder de titel Emergency call out laat presentator Matt Allwright zien dat, en op welke manier, bedrijven proberen hun klanten te flessen. De uitzending is tussen 22:00 uur en 23:00 uur onze tijd. Rogue traders is één van de meest recente BBC Watchdog-programma's, waarin producenten en handelaren in alle categorieën kritisch worden gevolgd.
In de aflevering van 3 december laat Matt Allwright samen met zijn rechterhand Dan Penteado welke trucs gasfitters, elektriciëns en slotenmakers uit hun mouw toveren om klanten af te zetten.
Fraudeurs, die met een aangenomen indentiteit hun werk aan boilers verrichten, worden door de makers van het programma geconfronteerd met het gevaar dat ze niet alleen voor anderen maar tevens voor zichzelf vormen. Voorts wordt getoond hoe de vonken er van afspatten als een 'foute elektriciën' maar wat aanrommelt. In een transatlantisch uitstapje onderzoekt Matt Allwright een slotenmakersfirma, die echter heel wat meer te verantwoorden heeft.
Het fenomeen (poging tot) oplichting van klanten is een heel lang bestaand fenomeen, maar pas gedurende de laatste decennia proberen allerlei instellingen, vooral de beeldmedia in tal van landen, de euveldaders in de wielen te rijden door met een verborgen camera diverse pogingen tot oplichting vast te leggen en in veel gevallen de verantwoordelijken later met de beelden te confronteren.
Sociaal-economische televisieprogramma's, consumentenrubrieken, redacties van actualiteitsprgramma's en nog andere onderafdelingen van het 'beeldbuis-gebeuren' doen dit al jaren en laten de resultaten ervan zien in hun uitzendingen. Daarbij is het een verplichting om de daders 'buiten beeld' te houden. Meestal wordt er voor gekozen met technische middelen het gezicht van zo iemand onherkenbaar te maken. Dan blijft er in ieder geval een redelijk totaalbeeld over en dat wordt bij de kijkers — die vrijwel allen in tal van situaties toch ook weer consumenten zijn — beter opgeslagen dan een simpelweg opsommen van feiten, zoals dat op de radio gebeurt.
Een Duits commercieel televisiestation laat zeer regelmatig in het middagprogramma tussen twaalf en twee uur diverse voorbeelden zien van gerichte onderzoeken: garages, cafetaria's, loodgieters en nog veel meer branches.
__________
Foto: De beide presentatoren van het BBC One programma Rogue traders, Matt Allwright en Dan Penteado.