.jpg)
Op het breukvlak van de beide Paasdagen vervolgt de Nederlandse zendgemachtigde KRO op de televisie via Nederland 2 — tussen 23:45 uur en 00:15 uur — met de tweede aflevering van een nieuw programma, gepresenteerd door Sven Kockelmann, dat de titel draagt Oog in oog. De eerste aflevering is op 28 maart uitgezonden en niet bepaald onverdeeld gunstig ontvangen. Het gesprek met de nieuwe leider van de Socialistische Partij, Emile Roemer, werd in de reacties in de Mediacourant door enkele kijkers neergesabeld, maar daarnaast was er toch ook één die de beeldbuis-journalist aanmoedigde om zo door te gaan.
Het programma wordt aangekondigd als een één-op-één gesprek van Kockelmann met machthebbers uit binnen- en buitenland, en dat duwt de lezer van die woorden direct in de richting van het BBC-programma Hard Talk, waarin sommige presentatoren hun gesprekspartner(s) inderdaad met woorden hard aanpakken. Die formule heeft zijn nut weliswaar bewezen, maar doorgewinterde televisiemakers — van de bedenkers van iets nieuws tot en met de degenen, die zoiets uiteindelijk op de buis moeten brengen — weten dat je niet ieder willekeurige formule kunt vertalen naar een soortgelijk programma in een ander land en andere taal.
Als je het regelmatige gestuntel van Sven Kockelmann kent in Goedemorgen Nederland — eveneens van de KRO —, verwacht je niet direct dat hij de aangewezen persoon is om een dergelijke formule op de juiste wijze gestalte te geven. Maar de formule zou hem juist kunnen inspireren wat dieper op de materie in te gaan en daarbinnen te groeien, als je bedenkt dat de presentator niet zo versnipperd te werk hoeft te gaan als in de ochtenduren, waar niet alleen binnen een goed kwartier enkele gasten worden ondervraagd, maar daar tussendoor enkele krantenkoppen aandacht moeten krijgen, alsmede de files op de Nederlandse snelwegen en het weer.
We moeten derhalve maar eerst eens een stuk of zes van die afleveringen zien alvorens een afsluitend oordeel te (kunnen) vellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten