Ralf Dahrendorf in interview over nationalisme en racisme — op 4 mei 's avonds via GeschiedenisTV

Interview met Lord Dahrendorf
GeschiedenisTV zendt op zondag 4 mei, 's avonds tussen 23:30 uur en middernacht een interview uit met Lord Dahrendorf, de Duits-Britse sociloog met een internationaal zeer hoogwaardige reputatie. Dat gebeurt met de herhaling van een aantal programma's in de serie Kenmerk. De aflevering met Ralf Dahrendorf heet Polsslag van de tijd. Het thema dat met dit lid van Britse Hogerhuis wordt besproken, is de opkomst van het nieuwe nationalisme en racisme nu de oude kaders — oost en west in hun controverse binnen de Koude Oorlog — zijn weggevallen.
Ralf Dahrendorf werd in 1929 geboren; hij was onder meer professor voor sociologie, Warden van het St. Anthony's College in Oxford. In Duitsland was hij lid van de Bondsdag, EG-commissaris, en voorts vervulde hij de functie van directeur van de London School of Economics. In 1993 werd hij in de Britse adelstand verheven en is sedertdien lid van het Hogerhuis (House of Lords). Ralf Dahrendorf schreef tal van boeken over allerlei brandende vraagstukken. Der modere soziale Konflikt — Essay zur Politik der Freiheit uit 1992 is helaas niet meer verkrijgbaar, behalve antiquarisch. Actueel is het echter wel.
In zijn Europäisches Tagebuch dat eerst in delen in diverse printmedia was verschenen en in 1995 als boek op de markt kwam, beschrijft Dahrendorf zijn reizen en ontmoetingen met hooggeplaatsten uit de wereld der politiek, der economie en met gekroonde hoofden, maar ook met eenvoudige staatsburgers.

Gevaarlijke rattenvangers
Overal in Europa en, helaas ook in al te hoge mate, in het Koninkrijk der Nederlanden, is de koorts van het nationaisme weer uitgebroken en wordt de stuitende taal van de gedrochten uit de eerste helft van de twintigste eeuw opnieuw over het volk uitgestort door een stelletje rattenvangers, dat daar voor de eigen doeleinden profijt uit wenst te trekken, en niet in de geringste mate is geïnteresseerd in het wel of het wee van de mensen in eigen land, maar deze voor het karretje wenst te spannen als middel tot het bereiken van het doel, en dat is ook nu nog altijd Macht en Meer Meest Meester Macht.
Vergis u zich niet: enig chauvinisme kan hier en daar best op z'n plaats zijn, maar zodra dit gevoelige verschijnsel ontaardt in nationalisme, dan weten we dat alle noodklokken weer keihard zouden moeten luiden, aangezien nationalisme slechts een symptoom is van een heel gevaarlijke en uiterst besmettelijke ziekte, die al snel epidemische vormen aanneemt en daarbij geheel geen acht slaat op landsgrenzen: fasctische terreur, zoals Europa die in de eerste vijf decennia in de gruwelijkst denkbare mate heeft gekend onder de Beestenlaars van Krankzinnige Dolfje te Mofrika en onder de alles verstikkende bontmuts van een nog gedegenereerder gedrocht in Moskou: het uitzinnige wrak genaamd Dzjoegasjvili, zich noemede en schrijvende Stalin. De rasploert in Spaans-Madrid kon er echter ook wat van. Dezen werden echter in beestachtigheid nog overtroffen door de stinkende ranzigheid genaamd Mao Zedong, een smeerlap van het meest troebel denkbare water, die zelfs nimmer zijn tanden poetste, maar er toch in slaagde zeventig miljoen dodelijke slachtoffers te maken.
Wie zich in deze tijd, aan het begin van de eenentwintigste eeuw, toch laat vangen door een paar grootbekken en andersoortige monsters zonder waarde, draagt zelf mede verantwoordelijkheid voor de kampen, de galgen en de puinhopen, die als gevolg van deze extremistische opleving weer het uiteindelijke gevolg zullen zijn. Maar dan roept men wel weer en masse: "Wir haben es nicht gewußt." Kijkt vooral goed naar de tronies van de ziekmakende rattenvangers, dan dient u genoeg te weten!
Zie ook de bijdrage over o.a. Hitlers Mein Kampf tijdens de thema-avond Manifeste des Hasses, dinsdag 6 mei op de cultuurzender Arte.