Onaangenaam
Na, zo'n twee jaar geleden, slechts enkele dagen te hebben 'rondgekeken' op het zogenoemde sociale netwerk Facebook, besefte ik dat het geen medium voor mij was: integendeel. Al die nieuwerwetse, zogenaamde vrienden-sites, die een verpletterende devalutatie betekenen van het begrip vriend(schap) en alle directe aanverwants — al zijn er onder je ware vrienden toch mensen die menen dat het een nuttig medium is en er daarom gebruik van maken, al betwijfel ik of zij tot in detail doorhebben dat er tegelijkertijd gebruik (lees: misbruik) van hen wordt gemaakt — zijn aan mij geenszins besteed. Daarom wilde ik mij uitschrijven, maar dat lukte niet. Iets dat ik uit de mond, de pen en de elektronische post van zo menig bekende eveneens heb mogen optekenen.
Ongewenste bestemming
Als ik via Google iemand voor mijn werk opzoek — particulier doe ik daar evenmin aan, ook en vooral omdat het betekent dat ik nog meer tijd voor een computerbeeldscherm moet doorbrengen dan ik wil — gebeurt het soms dat deze in de door mij benodigde 'sfeer' alleen de beschikking heeft over een account bij genoemd instituut. Als je dan, nog steeds in verband met het werk, zo iemand een berichtje wilt sturen, moet je zelf eerst deelnemer in dat Facebook-gebeuren zijn. Omdat ik dat immers al zo'n twee jaar niet wil, zie ik van een berichtje af. Toch krijg je van het netwerk in kwestie onmiddellijk een elektronisch bericht in je normale postvak waarin je opnieuw welkom wordt geheten en men je erop wijst dat . . . . .
Nou mooi niet; laat dat complete boek vol met gezichten maar gerust aan mij voorbijgaan.
Handel en wandel
Vanochtend las ik dat The Wall Street Journal (weer eens) een artikel heeft gewijd aan de handel en wandel van Facebook, waaruit blijkt dat de leiding van die club opnieuw verantwoordelijk is voor onverantwoorde — ja, zelfs verboden — handel met gegevens van de gebruikers.
Voor dergelijk handelen bestaat een fraaie Engelse uitdrukking, echter alleen te gebruiken wanneer die een gevoel, impressie, etc. beter verwoordt dan het in onze eigen taal kan. Maar hier past het Engels inderdaad beter, mede vanwege Facebook: The ugly face of capitalism. Om een boek over te schrijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten