maandag 17 augustus 2009

Documentaire over omgevallen godheid op Canvas

Kerstenende kwijlbabbels
Mocht u tot diegenen behoren, die zich ook zo intens verbazen — tot verbijstering toe — over de volmaakte idiotie die heerst binnen de Verenigde Staten binnen en rondom de groeperingen die zich laten inpalmen en inpakken door evangeliserende kakelkoppen, die niets anders doen dan bijbelteksten in een eigen versie over de mensen uit te strooien en daarbij hun voordeel doen, neemt u dan de moeite om hedenavond te kijken naar het programma Terzake op het tweede, Nederlandstalige, Belgische televisienet CANVAS. Als het niet reeds is gebeurd, zullen velen van u de schellen van de ogen vallen, als zij zelf (kunnen) zien dat het één grote commerciële bedoening is die hele rechtsgezinde, niets ontziende 'christenen', welke een politieke agenda hebben en absoluut niet minder gevaarlijk zijn voor een vrije samenleving dan fundamentalistische moslims en dito joden, negers en homoseksuelen.

Documentaire uit 2005
In 2005 heeft de befaamde documentairemaakster Alexandra Pelosi zo'n fanatieke, op golven van onbedaarlijke gekte zwevende kletskous Ted Haggard (*1956), geportretteerd. Hij had in een inmiddels vervlogen tijdperk de zogeheten New Life Church gesticht en was daarmee redelijk tot zeer succesvol. In 2005 waren er dagelijks dertig miljoen Amerikanen die aan zijn lippen hingen en hem, al dan niet met die opzet, de status van een god hadden verleend. "Geen naïever volk dan Amerikanen," zei zo menigeen na de Vietnam-oorlog toen plots bleek dat zo velen helemaal niet wisten waar ze al die tijd zo vóór waren geweest , en zo is het met Yanks — in tegenstelling tot Amerikanen die wel kunnen denken — op vele fronten.
In Terzake zult u getuige kunnen worden van het feit dat ook Ted Haggard niets goddelijks heeft en een net zo'n grote huichelaar was toen hij predikte tegen alles wat god verboden heeft, maar waarvan echter nog nooit iemand een geloofwaardig getuigenis heeft kunnen afleggen. Onzinnig geblaat, derhalve. Na de val van zijn voetstuk heeft Alexandra Pelosi deze Ted Haggard opnieuw bezocht.
En steeds opnieuw is gebleken dat streng veroordelende evangelisten — die de moraal van George W. Bush steunden, en derhalve niet kunnen deugen, omdat nergens in de bijbel een tekst te vinden is die zegt dat men leugenaars, lasteraars, oorlogsmisdadigers en anderszins fraudeleuze afgezanten van het Beest uit de Afgrond moet steunen — zelf niet kunnen voldoen aan de eigen voorwaarden voor een enigermate christelijk bestaan.

Een volstrekt andere wereld
Voor ons Europeanen is het een zo compleet andere wereld van fiction zonder enige science, dat wij in Nederland het hebben mogen meemaken dat zelfs een Evangelische Omroep-functionaris — die werkelijk elke gelegenheid aangreep om iets van kerstening te bedrijven — meldde dat hij de wijze van in de VS optredende televisiedominees toch niet in ons land als een gerede optie zag. Moeten we zulke dwazen dan toch nog importeren naar Europa? Alsof daar niet reeds meer dan overmatig veel raaskallende roofridders rondzwalken, waarvan een enkeling zelfs is opgeklommen tot maffiose regeringsleider.
Moge zelfs de niet bestaande Christen-, Joden-, Negers-, Invaliden- en Homo-God, de Duivel, Karl Marx, alsmede twaalfhonderdenacht postduiven en nog meer watervlooien consumerende sijsjeslijmers, mij en alle andere fatsoenlijke burgers zonder die uitzinnig ridicule vooroordelen over een Hemelse Vader en een Helse Bokkenpoot — en nog veel meer van die baarlijke nonsens — ervoor behoeden.
Kijkt u daarom en huivert u over zoveel extremisme.

donderdag 13 augustus 2009

Aforismen van een arts over ziekte en epidemie

Nog altijd actueel
Nu de massale hysterie omtrent de Mexicaanse griep voorbij schijnt te zijn — en daarmee verbonden het door velen, in het wilde weg aangeschafte middel Tamiflu, dat besmetting niet kan voorkomen, en dus alleen mag worden gebruikt door mensen die werkelijk door de ziekte in kwestie reeds zijn gegrepen —, is het wellicht niet onverstandig nog eens te wijzen op datgene wat de medicus Carl Ludwig Schleich (1859-1922) over ziekte in het algemeen en ook bijzondere aspecten van dat fenomeen aan het papier heeft toevertrouwd in de vorm van aforismen.
Deze, niet van filosofische overwegingen gespeende, ideeën doen nog altijd niet onder voor allerlei beweringen, feiten en meningen van hedendaagse medici. Daarom beginnen we hier met Schleichs opvattingen over het verschijnsel epdiemie.

Eine Epidemie erlischt, wenn die befallene Menschheitsgruppe angepaßt ist an ihre Ursache oder diese nur noch Gefeite (Immune) vorfindet.
Das ist der Grund warum Krankheiten in ihrer Intensität schwanken. Scharlach, Pocken, Schwindsucht, Diphtherie haben wechselnd gefährlichen Charakter; nicht die Ursachen schwanken, sondern der Grad vorhandener Widerstandskräfte bestimmt Ausdehnung und Schwere einer Epidemie.


Gegen Epidemien pflegen sich absolut sichere Heilmittel erst einzustellen, wenn ihre Bösartigkeit ausAnpassungsgründen nachzulassen beginnt.

Man kann sich sehr krank fühlen und doch im Sinne der Gefahr und der Bedrohung ganz gesund sein. Auffallender ist, daß man sich sehr gesund fühlen kann und doch tödlich krank sein kann. Krankheit und Gesundheit sind also eigentlich subjektive Begriffe.

Krankheitsgefühl ist ein Bewußtwerden unseres inneren Betriebes. Organe, von denen wir etwas fühlen, melden sich damit zur geneigten Aufmerksamkeit des Besitzers.

Jede Krankheit zeigt sich an und warnt. Ihre Melderreiter sind: Unlust, Unbehagen, Kraftabfall und Schmerz. Aber auch die kommende Gesundheit gibt Signale; Hoffnung und Tatenlust.

Interessante bundel, met veel actueels
De hele bundel — Die Weisheit der Freude — met 23 hoofdstukken, verspreid over twee en negentig bladzijden, vond ik eergisteren in een krat met opruimingsboeken op het trottoir vóór een antiquariaat in mijn woonplaats, en voor de somma van slechts één euro.
Vijftien jaar geleden vond ik op een kraam van dezelfde zaak, tijdens een toen nog zeer goed bezochte zondagse boekenmarkt op één der marktpleinen van onze stad, voor slechts één gulden al een goed geconserveerd exemplaar in dubbeldraads linnen uit 1920 van Schleichs Besonnte Vergangenheit, zijn Lebenserinnerungen 1859-1919. Een halve eeuw later was dat werk — met toen een oplage van twee miljoen exemplaren — één der best gelezen boeken met memoires van het Duitse taalgebied. In die oudere uitgave is eveneens een aantal 'ouderwetse' foto's in sepia opgenomen, hetgeen in een latere herdruk in de jaren zeventig van de vorige eeuw niet meer het geval was. De laatste herdruk is van 1985.
____________
Afbeeldingena
1. Carl Ludwig Schleich, medicus en uitvinder van de intraveneuze anaesthesie. Hier ziet u hem afgebeeld in een witte doktersjas van anno dazumal.
2. Titelgedeelte van het voorplat van de bundel weisheit der Freude.

woensdag 12 augustus 2009

Kijkt u vandaag naar de Zomercolumn van de NOS

Uitzondering
Niet zelden vormen de Zomercolumns die in het NOS-Journaal vanaf 's ochtends in de vroegte worden gepresenteerd, een bron van ergernis: komt dat niet door het abominabele taalgebruik van de journalisten in kwestie, dan doet die zich, bij de(ze) kijker, wel voor als gevolg van de jolig-jofele presentatie, die zo af en toe tenenkrommend irritant is. Dat de verantwoordelijken hun columns doorspekken met humor, is een uitstekende zaak, maar het hoeft waarlijk niet zo te zijn dat die eventueel ingevoegde aspecten niet meer boven het niveau van de ergste commerciële omroep van ons bestel uitstijgt. De NOS dient informatie te verstrekken zonder zich te (willen) meten aan dat andere, volmaakt oninteressante, deel van ons etherbestel.

Een dorp in Frankrijk
De column van vandaag komt — en niet, geachte presentatoren van het Journaal: "die komt" — uit Frankrijk en gaat over het dorp Epecamps in het department Somme, dat weliswaar slechts zes inwoners telt, maar toch acht gemeenteraadsleden heeft; dat is grondwettelijk zo geregeld. In kort bestek stelt NOS-correspondente in Frankrijk — Saskia Dekkers; met Frans bloed van grootmoeders zijde — alle inwoners en ook de verzamelde gemeenteraadsleden, alsmede hun doen en laten en hun verantwoordelijkheden aan u voor. Met veertig euro per maand moeten burgemeester Jean Deramecourt en zijn medebestuurderen alles doen. Is dat niet genoeg, dan steken ze zelf de handen uit de mouwen. Een gouden greep van Saskia Dekkers.
Mocht u één der vele uitzendingen van het Journaal heden missen, kijkt u dan op
http://nos.nl/zomercolumns
waar u niet alleen de bijdrage van heden, maar meteen alle andere kunt bekijken.

donderdag 6 augustus 2009

Smaken consumptieijs in gevaar door bijensterfte

Geliefde versnapering
Iedere werkdag tussen kwart voor zeven en half acht 's avonds biedt de Duitse regionale televisiezender Norddeutscher Rundfunk (NDR) uiteenlopende actualiteiten, variërend van de meest zinloze tot en met enkele uitermate interessante thema's. Hedenavond liet men, zonder twijfel naar aanleiding van de ook en vooral in bepaalde delen van Duitsland overheersende warmte — vandaag was het op diverse plekken in onze contreien een tropische dag —, het bedrijf van een wafelbakker zien die zich uitsluitend concentreert op ijswafels, die in een hoeveelheid van één miljoen stuks — per dag, wel te verstaan! — aldaar worden geproduceerd.

Bijen houden variëteit in stand
Hoewel de man er inmiddels reeds in is geslaagd veertig varianten aan wafels op de markt te brengen, die gretig worden afgenomen, ook buiten de landsgrenzen, moet er op dezelfde dag op worden gewezen dat de variëteit in de smaken van het consumptieijs wel eens heel snel een enorme verschraling zou kunnen optreden indien niet heel snel iets worden ondernomen om de dreigende bijensterfte tegen te gaan.
In Nederland heeft Jaap Molenaar, thans gesteund door een aantal ambassadeurs, verspreid over ons land, het nodige gedaan om de aandacht op dit fenomeen te vestigen en op onze site en elders heeft u daar de laatste tijd over kunnen lezen. Om u adequaat op de hoogte te houden van de situatie op dit moment neem ik het persbericht van Stop de Bijensterfte! hieronder over.

* * * * *

PERSBERICHT

Bijensterfte: bedreiging voor liefhebbers van consumptieijs?
De meeste mensen denken bij bijen aan honing, en gelukkig weten zij — door de aandacht voor de bijensterfte — inmiddels ook dat de productie van fruit en diverse groenten afhankelijk is van bestuiving door bijen.
Maar dat de productie van consumptieijs in gevaar kan komen door gebrek aan bijen, zullen slechts weinig mensen beseffen.
Haagen-Dazs, een wereldwijd beroemde ijsproducent, is zich zeer bewust van dat gevaar. Zo’n 40% van de ingrediënten die de smaak aan ijsverlenen, worden geproduceerd dankzij bestuiving door bijen. Om deze reden sponsort deze ijsproducent onderzoek naar de bijensterfte. Dus ijsliefhebber: neem je in de toekomst genoegen met slechts een geringe keuze aan smaken, of zet je nu je handtekening, en ondersteun je de petitie Stop de Bijensterfte?

De petitie is te vinden op http://stopbijensterfte.petities.nl