Ghadaffi wil dat Zwitserland wordt opgedeeld

Absurditeit ten top
Dat de internationale politiek Lybië sterk in de gaten moet (blijven) houden, werd onlangs reeds duidelijk na de gebroken belofte dat er geen sterke poespas zou worden bedreven bij de terugkeer van de gegratieerde, vermeende dader van de Schotse Lockerbie-aanslag. En thans ligt er ook nog de uitspraak van president Moeamar al-Ghadaffi (* 1942) waarin hij uiteenzet dat de Verenigde Naties Zwitserland moeten opdelen. Hij heeft het, voorafgaande aan het voorzitterschap dat zijn land één jaar lang zal uitoefenen, als officiële aanvraag ingediend. De drie verschillende te vormen onderdelen van Zwitserland moeten aan Italië (Ticino), Frankrijk (Romandie) en Duitsland (Deutsch-Schweiz) worden afgestaan, waarna het begrip Zwitserland van de kaart kan worden verwijderd.
Aangezien deze provocatie niet alleen absurd-tot-in-het-imbeciele is, maar in strijd met het Volkerenrecht, is het niet erg zinvol uitgebreid op dat voorstel in te gaan.
In ieder geval — en daar gaat het Ghadaffi immers altijd om — staat hij weer in het middelpunt van de internationale belangstelling en is er tegelijkertijd minder aandacht voor het 'schandaal' omtrent de — jawel: ondanks de veroordeling, niets meer dan — vermeende verantwoordelijke voor de Lockerbie-tragedie, vooral omdat dit een groter internationaal thema is.

Zwitserland anders
Op dezelfde dag dat me een persmededeling bereikte met betrekking tot het bovenstaande, was er een boeken-, kunst- en atiekmarkt in mijn woonplaats, welke mede als gevolg van de voortreffelijke weersomstandigheden, goed werd bezocht en waar mijns inziens ook heel redelijk zaken werden gedaan. Van één van de oude getrouwe boekhandelaren kreeg ik onder meer het boek Beschreibung einer Landschaft — Schweizer Miniaturen, samengesteld uit het werk van Hermann Hesse (1877-1962), die met de miljoenenoplagen van zijn werken in zowel de Verenigde Staten alsook in Japan de meest gelezen schrijver van de twintigste eeuw heeft gemaakt.
In de éénenveertig, zeer uiteenlopende, miniaturen geeft Hesse niet alleen een beeld van veel verschillende plekken in Zwitserland, maar worden er eveneens herinneringen opgehaald, worden er contacten met personen, of reminiscenties aan het oeuvre van diverse artistieke lieden: figuren die als typerend voor de Zwitserse cultuur mogen gelden: de dichter Albert Steffen (1884-1963), de veelzijdige schrijver Robert Walser (1878-1956) en de briljante componist Othmar Schoeck (1886-1957), die allen tijdgenoten van Hesse waren.
Over het land zelf schrijft Hesse:
"Man ist fleißig in der Schweiz und sucht sein mäßiges Kapital an natürlichem Reichtum lug und zäh zu verwalten. Man ist auch dem Gemeinsinn und der Vaterlandsliebe offen. man liebt die Heimat, aber auch um ihrer Schönheit, um ihrer Seele willen . . . Und schließlich bringt das kleine fleißige land noch als Luxusblüte diese heute verlachten, später verehrten Sonderinge von Künstlern hervor, auffallend viele sogar, und in den besten von ihnen mündet dem die kleine Schweiz wieder in die große Welt und aus dem national Determinierten wird Menschheitsgut."
Misschien moet dat nog even in het 'Lybisch' worden vertaald voordat Ghadaffi zich nog meer gaat blameren.
____________
Afbeeldingen
1. De Lybische leider Moeammar al-Ghadaffi.
2. Voorzijde van de paperback-uitgave van Beschreibung einer Landschaft, verschenen bij Suhrkamp, Frankfurt am Main, in 1992, st 1970.